uit ADO 103 |
Als een lopend vuurtje |
![]() |
![]() |
![]() |
In dit post-eclips - pré-millenium tijdperk vallen de rampen met bosjes
uit de lucht. Turkije heeft zijn aardbevingen, Galtür zijn lawines, Doornik zijn tornado
en Haasrode zijn inferno. Het hoeft geen betoog dat dergelijk spektakel meestal gepaard gaat met dood en vernieling, met pagina-grote krantenkoppen en prime-time vullende reportages op radio en tv. Meestal geen prettige bedoening dus voor de getroffenen zelf, maar in Haasrode viel het al bij al nog mee, zodat de vuurzee niet in aanmerking kwam voor massale media-belangstelling. Toch hebben toevallige getuigen behoorlijk wat sensatie en spektakel beleefd. Je maakt het ook niet elke dag mee dat een halve straat in een mum van tijd in
lichterlaaie staat. Een scène uit Star Wars? Een pyromaan in volle actie? Een
reuze-barbecue? Een heksenverbranding? Een groots opgezet kampvuur van overijverige
scouts? Nog dagenlang hebben de buurtbewoners en voorbijgangers een meewarige blik kunnen werpen op het mistroostige tableau mort en de indringende geur van zwartgeblakerd stro of wat ervan overbleef kunnen opsnuiven alsof des duivels moer er haar heksensabbat gevierd had.
|
![]() |