de eeuw van het bos


Het belangrijkste nieuws is natuurlijk dat de overname van een deel van het munitiedepot door Bos en Groen eindelijk afgerond is. Het legerdepot beslaat nog slechts 80 ha, vroeger 170 ha. Tot 2002 loopt er een beheerscontract. In die periode zal OVAM het gebied verder saneren. Na 2002 worden dan verschillende wegen in het gebied voor het publiek opengesteld. Voorlopig kan er alleen gewandeld worden door de Nethensebaan (zie kaart) en dan nog alleen tijdens de week. Tegelijkertijd wordt de Prosperdreef afgesloten, voor de aanleg van een tunnel die de 2 delen van het munitiedepot zal verbinden (zie ook ADO 100). Tijdens de weekends worden de rollen omgekeerd: de Prosperdreef is dan weer open en de Nethensebaan dicht. Deze regeling blijft tot de tunnel klaar is. Gelukkig wordt de Prosperdreef autovrij na de werken.
Tja, ook het bos ontsnapt niet aan de toegenomen verkeersdrukte. Meuleman noemde dit het voornaamste probleem in onze bossen. Te snel en te druk verkeer langs de Naamsesteenweg en de Weertsedreef zorgen jaarlijks voor een twintigtal (!) aanrijdingen met reeën. Men denkt eraan om 2 kleine ecoducten over de Naamsesteenwweg aan te leggen. Een ecoduct is niet meer dan een lange tunnel voor het autoverkeer waarvan het dak een begroeide corridor vormt. Draadafscherming zorgt ervoor dat het wild vooral langs deze weg zal oversteken. Duur is het allemaal wel, men rekent op een kostprijs tussen 10 en 20 miljoen. Een beetje wrange smaak krijgen we dan, als anderzijds de politieke wil er niet is bij ons gemeentebestuur om het doorgaand verkeer -zonder kosten-uit de Weertsedreef te bannen. Op de tentoonstelling ter gelegenheid van de Week was trouwens al een uitgewerkt plan te zien van deze ecoducten en van vernieuwde, veiliger kruispunten met middenberm van Naamsesteenweg en Weertsedreef.



Goed nieuws was er ook voor de kinderen. De speelzones in het bos zullen attractiever gemaakt worden. Gevelde bomen en niveauverschillen en plaatsen met dicht struikgewas zullen het de Winnetoes in spe gemakkelijker maken om de vijand te besluipen. De nadruk in het bos-beheer verschuift trouwens meer en meer van het economische (houtproductie) naar het ecologische en her recreatieve. Tegenwoordig is het geen doodzonde meer eens een open plek in het bos te laten. Bij de verjonging van het bosbestand wordt er ook minder aangeplant, maar men kiest meer en meer voor natuurlijke verjonging. Vandaar de afrasteringen om het jonge groen te beschermen. Toch is er ook een groeiende belangstelling voor ecologisch ontgonnen hout. Er bestaat zelfs een label dat door een Wereldraad voor Duurzaam Bos-beheer (Forest Stewardship Council, FSC) gegeven wordt aan het hout dat op een duurzame manier wordt ontgonnen. Met andere woorden, er moet rekening gehouden worden met de behoeften van volgende generaties en roofbouw op de natuur is dus uitgesloten. De Vlaamse overheid is de eerste Belgische boseigenaar die het label krijgt voor het hout uit onze bossen. Uiteindelijk is het de bedoeling dat klanten bij de houthandelaar bewust kunnen kiezen voor FSC gelabeld, en dus verantwoord ontgonnen hout. En o ja, als uitsmijter nog dit: het bospaviljoen aan de Weertsedreef heeft zijn lawaaierige generator geruild voor een installatie op zonne-energie. Er is ook een nieuwe wandelkaart beschikbaar bij de boswachters en bij de administratie van Bos en Groen, Waaistraat 1, 3000 Leuven.

uit ADO 104

De eeuw van het bos