Van licht oker
en
donkere gloed

membraan

dat stilte scheidt

van lawaai

van elk woord neemt

wat het moet zwijgen

en van het ongezegde

hoort

wat moest gesproken zijn

Deze verzen komen uit ‘Van licht oker en donkere gloed’, de vijfde dichtbundel die Alfred Warrinnier onlangs voorstelde. De dichter is een groot wiskundige en professor aan de KUL en hij zetelt bovendien in de gemeenteraad van Oud-Heverlee. Alleszins geen wereldvreemd mens...

In deze bundel confronteert de dichter ons met de geheimzinnige andere die in elk van ons woont, die we ontmoeten in degenen die ons het meest nabij zijn. Meestromend met de tijd en “de eindeloze leegte/ met tere vingers” aftastend vindt hij in zwijgen “eenzaam naast elkaar” de ander. Dit is lectuur om in zich te laten doordringen, als ik “vraag noch antwoord weet” en om de mogelijke diepten van het samenzijn beter te ervaren.

Het zangkwartet ‘Dulce Lovanium’ omlijstte de avond met een gevarieerd programma liederen. Dat deed ons terugdenken aan de avonden die tot voor een tiental jaren in Oud-Heverlee werden georganiseerd door ‘Muzisch Meerdaal’. Die kleine groep ‘minnaars’ van het mooie woord had tot ver buiten de regio Leuven bekendheid en faam verworven. Maar ook nu zijn er nog talrijke dichters in onze gemeente. Alleen horen we er niet veel meer van...komt er nog eens een groepje dat de draad van Muzisch Meerdaal weer opneemt?

‘Van licht oker en donkere gloed’ werd uitgegeven bij Uitgeverij P te Leuven.