ADO's zomerwandeling.

Van

Weert tot

Gastuche

Startplaats

Startplaats is het ?Appelfabriekje? in Weert, aan de brug over de Dijle aan de Neerijsebaan.
Het wordt een beetje oppassen met deze wandeling. Als het een periode geregend heeft, dan zijn een paar laarzen onontbeerlijk.
Vanaf eind mei kan je niet zonder lange broek, want langs sommige paadjes tieren de netels welig.
Inkorten
Leuk is dat je de wandeling zo lang en zo kort kan maken als je zelf wil. Je kan namelijk op diverse plaatsen langs ons traject stoppen en terugkeren met de trein.
Sint-Joris-Weert tot Florival: 7 km wandelen, trein terug Florival -Weert
Sint-Joris-Weert tot Gastuche: 12 km wandelen, trein terug Gastuche - Weert
Sint-Joris-Weert tot Florival en terug: 15 km wandelen
Sint-Joris-Weert tot Gastuche en terug tot Florival: 17 km wandelen en trein terug Florival -Weert
Voor de volhouders: Sint-Joris-Weert tot Gastuche en terug: 25 km wandelen.

Kaart

Voor je vertrekt: het NGI (Nationaal Geografisch Instituut) was zo vriendelijk net op tijd een nieuwe, enorm gedetailleerde stafkaart (kaartblad 32/5-6 ) van ons wandelgebied klaar te stomen. Deze kaarten zouden eigenlijk tot de standaarduitrusting voor iedere wandelaar moeten behoren. Opgelet: in de meeste winkels wordt nog de oude kaart aangeboden; bestel de nieuwe desnoods bij het NGI zelf (tel 02/629.82.82) of via hun web-site of haal ze af in het verkooppunt in de abdij van
Terkameren.

Meer info

- Wil u meer te weten komen over de vogels die in dit gebied voorkomen dan kan u bij de Wielewaal terecht.
Hun mooie web-site is alvast een aanrader. Wielewaal afdeling Leuven. Ook de informatie in de kadertjes is van deze site afkomstig.
Samen met VHMH werd dit voorjaar het boek "vogels in het Dijleland" uitgegeven.

- Alles over de KW -verdedigingslijn "Musée de la ligne KW" in Chaumont (Waals Brabant): tel 010:24 17 27

Beschrijving.

Op het kaartje hiernaast:
A:  appelfabriekje
S: station Sint-Joris-Weert
P: station Pécrot
F: station Florival
G: station Gastuche

druk hier om in te zoomen op deze kaart

Ons vertrekpunt is dus het "Appelfabriekje" aan de Dijlebrug in Weert. Het Appelfabriekje dankt zijn naam aan een oud fabriekje van chemische producten dat hier vroeger gevestigd was. Nu is er een biologisch fruitteler actief. Je kan er als consument terecht voor biologisch geteelde appelen en peren;
Aan de overkant van de Neerijsebaan nemen we, met de Dijle aan onze rechterkant , het pad langs de oever. Even verder staat een bunker. Verderop op onze wandeling zullen we nog meer dergelijke bunkers zien. Het zijn overblijfselen van de oude "K-W" verdedigingslijn. Deze verdedigingslijn van Koningshooikt naar Waver, moest samen met de Dijle als natuurlijke barriére, ons land behoeden voor een intocht van de Duitsers. De lijn werd zwaar bewaakt door Britten en Fransen bij het uitbreken van de 2de Wereldoorlog, maar? .de Duitsers kozen voor een heel andere weg door de Ardennen.
Het pad versmalt na enkele honderden meters tot een voetpad. Hier kunnen de netels hoog staan. We komen aan een betonbaan, de weg van Weert naar St.-Agatha-Rode. We slaan rechtsaf en volgen deze weg tot net voorbij huisnummer 390. We slaan daar linksaf en volgen een tijdje de "Dijle en Lanewandeling" Links van ons ligt de Grootbroek- vijver.
We volgen het pad langs de Dijleoever. "Vette Weide" staat er bij dit gebied op de kaart. Als je hier wandelt in een natte periode, dan weet je wel waarom. Links en rechts legio afwateringskanaaltjes. De meanders van de Dijle breken niet door, zoals bij wildere rivieren het geval is, maar het hele bochtensysteem verplaatst zich constant stroomafwaarts.
We komen op een betonbaan uit en nemen links, komen voorbij een gigantische hoeve, en lopen door tot waar de weg splitst. We nemen rechts de doodlopende weg naar de visvijver van Pécrot. Aan de vijver gekomen, volgen we de oever naar rechts. Het eerste stuk van de vijver is vooral interessant voor vissers, maar verderop gaat de vijver over in moeras. Zowel de vijver als de sloot aan de overkant krioelen van het leven. We blijven de vijverrand volgen tot aan het voetbalveld van Pécrot.

Vlak voor het eerste veld slaan we rechtsaf en gaan steeds rechtdoor tot we op een straatje uitkomen. Daar slaan we rechtsaf. De straat versmalt al onmiddellijk tot een voetpad. We blijven het pad volgen tot het lijkt dood te lopen op een weiland. Toch zien we dat het misschien overwoekerde, pad links afbuigt. De eerste honderden meters kan je maar best in de wei lopen. Aan de eerste splitsing slaan we linksaf een ander landweggetje in. Dat pad blijven we volgen tot aan de eerste huizen. Naar rechts nu, langs achtertuinen (en koterijen) brengt het pad ons naar een grote parking in Florival. Wie er hier de brui wil aan geven: naar links, het station ligt net voor je. Wie te voet terug wil: naar links en naar links de spoorweg volgen (zie onder terugtochten)
Wie verder wil, die volgt naar rechts de grote baan. We lopen voorbij de oude batterijenfabriek Tudor. Het faillissement van deze fabriek was een echte zegen voor de Dijle, want zij was een belangrijke bron van vervuiling.
Vlak voorbij de brug over de Dijle, nemen we links het voetpad en wandelen langs de vijver van Florival. Nu ja, vijver… Aan de volgende splitsing rechtsaf, zo blijven we verder de oever van de vijver volgen. Vlak voor het enige huis in de buurt is een kruispunt. Daar nemen we de landweg naar links. Het eerste stuk van deze landweg loopt langs akkerland, maar verderop volgt het pad kilometerslang de rand van het “Bois de Laurensart”. Half mei vormde de onderbegroeing van daslook voor één witte bloemenzee! We blijven het pad altijd maar volgen tot we een hoeve opmerken, de hoeve van het kasteel van Gastuche. Hier naar links weer de Dijle over en zo komen we aan het eindpunt van onze wandeling: het station van Gastuche.

Terugtochten

Als je besluit terug te wandelen: we volgen (bijna) het hele traject terug de spoorlijn. Soms heb je de keuze, dan loopt er zowel links als rechts van de spoorweg een paadje. Op ons kaartje vind je de meest aangewezen keuze. Enkele kilometers op de terugtocht vanuit Gastuche is de enige onderbreking van het pad langs de spoorlijn: daar moeten we even rechtsaf en de klimmende weg loopt door een kleine woonwijk. Na een flauw bochtje naar rechts vinden we linkshoudend opnieuw de dalende weg naar de spoorlijn(juist naast rode slagboompjes). Even verder de spoorweg over en enige kilometer komen we weer de andere zijde, via een brug onder het hoge talud.
Zo komen we terug in Florival. Aan het oude kasteel, (waar we daarstraks al passeerden) blijven we de spoorweg volgen en bij de eerste brug volgen we opnieuw de rechterzijde van de spoorlijn. Op de spoorwegberm zie je nog goed de sporen en wat overblijfselen van de treinramp deze winter. Een beetje verder vind je op een breed stuk weg merkwaardige lijnen: hier wordt ‘s zondags gekaatst, een nog populaire sport in Wallonië. Hier en daar waar de weg wat hoger loopt, heb je een mooi uitzicht op de vijvers waar je in de heenweg langsliep. Ter hoogte van het station van pécrot,de "rue de Pécrot nemen. Een 200-tal meter verder, linksaf aan het knalgele huis (nr 130) de Rue de la Marbaise nemen. Bij het laatste stuk van onze wandeling, van Pécrot naar Weert, komen we eerst langs het gehucht Beaumont, stappen naar de spoorwegovergang en nemen vlak voor de overgang het kleine paadje rechts. Hier is het altijd drassig. De vijver aan onze rechterkant overstroomt regelmatig het pad. Al snel komen we in Weert aan de molen op de Neten. We volgen de spoorweg, komen voorbij het station van Sint-Joris-Weert. De straatnaam Tweestationsstraat herinnert ons aan de tijd dat de stoomtram naar Tienen hier stopte.
Tenslotte linksaf de Beekstraat volgen en zo komen we opnieuw bij het vertrekpunt van onze wandeling.

Dienstregeling

(Zie ook eens onder openbaar vervoer op deze site.)
Terugkeren kan dus ook via de lijn Ottignies-Leuven. Deze trein heeft stopplaatsen in Gastuche, Florival, Pécrot, Sint-Joris-Weert, Oud-Heverlee en Heverlee.

Tussen 5.04 uur en 22.:04 uur kan je elk uur in Gastuche de trein nemen richting Leuven. (in het weekend tussen 7.04 uur en 21.04 uur) Tel er drie minuten bij voor elk volgend station.
Er is nog een bijkomende trein in de week om 16:36 en 17:36. Deze laatste niet in juli/augustus.

Meer wandelingen en fietsroutes vind je elders op deze website en vooral op onze CD-ROM

Eén van de bunkers van de KW-lijn

Smeerwortel

Florival, oud kasteel

Witte bloemenzee van daslook

De Grootbroek vijver.

Deze voormalige viskweekvijver is privébezit. Het is de schietpoel van een elitair jagersclubje - maar de grootte en de ligging oefenen toch een aantrekkingskracht uit op tal van vogels.
De plas biedt tijdens het voor- en najaar, en zeker tijdens de winterperiode goede waarnemingsmogelijkheden. Als je het eerste pad links neemt dan bereik je via een kleinere vijver een vogelkijkhut. Tijdens het voor- en najaar kan je er zeker Visarenden vinden. Visdiefjes en Zwarte Sterns maken soms een korte voedselstop boven het wateroppervlak, om vervolgens hun trektocht verder te zetten. Zwarte en Rode Wouw en Bruine Kiekendief zijn eveneens te verwachten tijdens de trekperiode.
In de zomermaanden is er op de plas weinig te beleven, maar de omliggende bossen en bomenpartijen herbergen broedvogels als Boomvalk, Wespendief, Havik en Wielewaal.
De winterperiode schotelt het bekende eendenpalet voor: de klassieke Aythya-soorten, Slobeend, Wintertaling en enkele Smienten. Aandachtig speuren tussen de dobberende Kuif- en Tafeleenden kan met enig geluk een Witoogeend of Topper opleveren. Grote Zaagbek en Brilduiker zijn af en toe van de partij en sinds een vijftal jaar overwintert er op de plas een groepje Nonnetjes. De Zeearend schijnt de omgeving van het Grootbroek ook wel te mogen. Deze indrukwekkende roofvogel wordt hier sinds de jaren zeventig gemiddeld om de vijf jaar waargenomen. Op de omliggende weilanden, vooral ten zuiden van de plas, foerageren groepjes Waterpieper. Aalscholvers zijn er het jaar rond terug te vinden.

De vijver van Florival.

Dit natuurreservaat bevindt zich in het uiterste zuiden van de Dijlevallei, op het grondgebied van Huldenberg. Het gebied is eigendom van AMINAL. De vijvers zijn in de loop der jaren sterk verland, waardoor de aantrekkingskracht voor veel watervogels grotendeels verloren is gegaan. We vinden er dan ook vooral soorten terug van natte ruigtes en rietland.
Opvallendste broedvogels: Dodaars, Waterral, Blauwborst, Nachtegaal, Sprinkhaanzanger, Kleine Karekiet, Bosrietzanger, Ijsvogel en Rietgors. Ook de Zomertaling zou er onregelmatig broeden.
In de directe omgeving van het vijvergebied broeden nog meer aardige soorten: Zomertortel, Wielewaal, Zwarte Specht, Kleine Bonte Specht, Grote Gele Kwikstaart, Goudvink, Appelvink en Geelgors.
Wintergasten: o.a. Wintertaling, Waterral en Watersnip. Tegen de avond komen Waterpiepers uit de naburige weilanden invallen om in de rietvegetatie te overnachten.
Voor- en najaarstrek: Zomertaling, Bruine Kiekendief, Steltlopers.