uit ADO 113

Over een zilveren jubileum en een huwelijk: de boekskes

Een fikse wandeling vanmorgen. De hond liep op drie meter van een reetje en deed of er niets aan de hand was, Zal ik 'm misschien Rataplan noemen? Terug in de bewoonde wereld de BMW-annex-Dobberman-villa’s-met-automatisch-openende-poorten en videocamera’s in aanslag gepasseerd. De protserigheid, slechte smaak en vooral de cultuur van voldaanheid en angst spreidt zich steeds meer als een nevel over onze mooie gemeente. Dus zwaar te moede aan dit stukje begonnen. Het heeft te maken met wat in mijn brievenbus zat: een ongevraagde duimdikke publicatie over 25 jaar burgemeesterschap van Albert I, die we in een flits (in maatpak !) enkele dagen tevoren op ROB in een bootje op een vijver zagen geïnterviewd worden. Wij in opperste verwachting: 76 pagina’s dik! Zoveel over één man, wow. Dat valt weinigen te beurt! Eindelijk gaan de geheimen open van die 25 jaar...

Grote verbazing. Na het zoveelste nietszeggende voorwoord – we zouden het onderhand zelf kunnen schrijven – volgt niets, maar dan ook letterlijk niets : bladzijde na bladzijde reclame van een heel aantal neringdrijvers uit deze mooie, van langs om meer volgebouwde gemeente. Als dat de boodschap is van (of voor ) een man die gedurende 25 jaar verondersteld is geweest zich over ons lief en leed te ontfermen…ja, dan wordt een en ander wel duidelijk. Maar kom. Het is een feestelijke gelegenheid en een mens mag dan al eens een totaal overbodige celluloseverslindende miskleun (van een organiserend comiteit…nergens wordt vermeld wie dat dan wel is, geen verantwoordelijke uitgever….) aan zich laten voorbijgaan. Toch wel raar ook dat als het als eerbetoon vanwege het comiteit bedoeld was, de man zelf er het voorwoord in schrijft en het over ‘Albert Vandezande’ heeft. Er ontbrak nog een ‘wij, Albert I’ aan. We worden in dat voorwoord aangespoord om bij de adverteerders uit dit boekje onze centen te spenderen. En niet bij degenenen die niet in het boekje zijn opgenomen? Toch wel raar dat zoiets ondertekend wordt met ‘Burgemeester’, die zou moeten aanzetten om bij àlle neringdoenders langs te lopen en niet alleen bij de sponsors van een ondermaatse publicatie.

Blijkbaar hebben we ook een "academische" zitting gemist. Alweer pech.

Een welgezinde persoonlijke mail uit het Europarlement deed de speech van onze eerste schepen ter gelegenheid van die 25 jaar op de redactie belanden, waarvoor dank. En dat op de dag dat in de krant aangekondigd werd dat het burgemeesterschap voortaan maar 12 jaar mag duren. Tenzij de bijenkorven er anders over oordelen. In 2011 zullen wij de feestrede misschien moeten uitspreken, 35 jaar burgemeesterschap en 30 jaar ADO. Want coalities vergaan als scheepjes, maar onkruid vergaat niet. En zolang een bepaald artikel uit onze grondwet niet geschrapt wordt door een partij die in onze gemeente 1 op 20 stemgerechtigde burgers heeft kunnen verleiden (reken uit in uw straat…), zullen we blijven. U weze er aan herinnerd.

Het siert een bescheiden en voormalig oppositielid die speechtaak op zich te nemen. Maar, alweer zien wij ons genoodzaakt achter de nevelen van de gebruikelijke wierook enige vraagtekens te ontwaren. Koen Meulenaere wordt er zowaar in geciteerd, maar mogen we even vermelden dat de man een cynicus en humorist is...daarenboven gaat de speech nergens in op ook maar één enkele verdienste, buiten het feit dat onze burgervader veel volk kent, een doener en geen denker is, en nog van die algemeenheden. En of vijfentwintig jaar dezelfde roerganger goed is voor de continuïteit van het bestuur? Dat moet een politicoloog ons nog eens komen uitleggen.

Op deze bescheiden pagina staat al meer informatie dan op die 76 pagina’s samen. Maar verwijzen we voor echte info vooral naar onze web-site. In ons archief staat onder andere een interview met A.V. naar aanleiding van 20 jaar burgemeesterschap. Daar stond nog wat in te lezen! We catalogeren dit gedrocht dan maar bij de ‘te deleten’ items, samen met een folder voor een nooit geziene collectie porseleinen borden over onze gemeente, die we tegelijkertijd konden vinden in onze brievenbus. Alweer een aanfluiting van iedere goede smaak, hoe je de borden ook draait of keert – of liever toch maar – laat vallen.

Een ander boekske viel wat vroeger in de bus. Van de Landelijke Gilde Haasrode en De Radijs (vereniging van biologische hobbytuinders uit onze gemeente), die een dorpsfeest aankondigden voor een reuzenhuwelijk tussen onze Sexy Mie Poot uit Haasrode met de 200-jarige Wannes Wortel uit Bertem. In aanwezigheid van een schare vertegenwoordigers uit hun beroepscategorie, werd een heus volksfeest aangekondigd. Ook dat boekske bevat reclame (weliswaar slechts de helft en op veel kleiner formaat dan het hierboven aangekaarte - en we worden niet aangespoord om bij hen langs te gaan, dat doen we zo wel). Maar voor zover we kunnen oordelen allemaal ter eer en glorie van wat gemeenschapszin en van onze volkscultuur: de reuzentraditie – die en passant de inwoners weer eens wat dichter bij elkaar bracht. Gefeest en gelachen, geschranst en met bier gemorst werd er, naar verluidt. Voor een goed doel kan niemand dat hier laten. Kleine Mie en kleine Wannes staan er nu wat verweesd bij daar aan de kruising tussen de Blandenstraat en de Milsestraat in Haasrode.
Maar ze staan er!