 |
||||
 |
uit ADO 114 |
|
dichter in 't dorpAlfred Warrinnier |
|
|
||||
|
 |
Alfred Warrinnier is wiskundige, prof aan de K.U.Leuven, maar heeft ook altijd een grote voorliefde gekoesterd voor de literatuur van de Midden-Europese schrijvers en denkers. Zelf wil hij de scheppende kracht in zijn poëzie verzoenen met de kennende kracht van de wetenschap. Zo gaat hij een zoektocht aan naar het uiteindelijke begrijpen.
|
||
|
||||
|
|
jager alleen de jager kent zijn prooi leest in de zachte ogen de bijna menselijke haat die alleen de goden kunnen gedogen alleen de jager kent de gezangen van de nacht hij voelt het vallen van het blad hij ziet de ziel der dingen alleen de jager kent het geheim van oude mannen nooit beeft hij voor een geweer plooit het hoofd alleen voor eigen spiegelbeeld |
||
|
||||
|
er ligt in mij |
|||
|
||||
|
|
het kan niet anders zwanen zijn zwervers ze zijn te fier om aan te meren louter drijven is hun drijfveer zwanen dragen dons en veren samen tot het witste kleed Vestaalse maagden aangekleed om te behagen de vaste grond is hun vreemd zwanen zwenken nooit gelouterd als ze zijn door weer en onweer volstaat het hun te glijden tussen velden die voor ons onzichtbaar blijven ik zou zweren dat de gang van zwanen loopt langs lijnen waar je het gezang der goden hoort daarom is het dal der zwanen zwijgen |
||
|
||||