 |
|||
 |
uit ADO 120
De sibbe Steeno
|
||
|
|||
|
Professor Omer Steeno uit Haasrode heeft samen met vier andere “stamgenoten” een werk geschreven over de geschiedenis van het geslacht
Steeno. Deze genealogische kanjer heet voluit “De sibbe Steeno, een familiegeschiedenis”. Onze redacteur, die niet meteen veel kaas gegeten had van de materie, voelde al meteen een eerste vraag opborrelen. Wat is in hemelsnaam een sibbe?
|
|
De 5 schrijvers van “De Sibbe Steeno” van links naar rechts Chris Morias, Paul Declerck, Omer Steeno, André Adriaens en René Risch.
|
|
|||
|
|
Maar het voorwoord bracht redding: Een sibbe is de vorm van genealogie waarbij men de hele familieverwantschap onderzoekt, met inbegrip van de vrouwelijke lijnen. Niet zo evident, want meestal beperken familiekundigen zich tot de dragers van de naam en verwaarlozen zo de vrouwelijke lijnen. Of ze bestuderen, vertrekkend van zichzelf, de afkomst van beide ouders, de vier grootouders, de 8 overgrootouders, enz…om zo tot een persoonlijke stamboom te komen. In dit boek werden dus alle mannelijke en vrouwelijke lijnen onderzocht. Het vijftal heeft er dan ook 5 jaar aan gewerkt! Het is een kanjer van een boek geworden: 230 pagina’s dik, met achteraan nog een index van meer dan 60 pagina’s namen, van wie 13 bladzijden Steeno’s ! Toch is het een uiterst overzichtelijk familiekundig werk. “Eentje dat model kan staan voor vele nog soortgelijke te verwezenlijken stambomen in heemkundige kringen” schreef een recensent . En inderdaad, bij wijze van proef zochten we even zanger Luc Steeno op. Binnen de kortste keren hadden we hem te pakken, op blz 133 “de genaamde Luc Julia Nicolas Steeno, zanger, geboren te Leuven op 28 juli 1964, gedoopt te…..”. De verste voorouder van de Steeno’s die men tot nu kon terugvinden is Stephanus Steeno, gehuwd te Neerijse op 7 september 1686 met Anne Borremans. Nog verder teruggaan is moeilijk. Een gedeelte van de registers in Neerijse is verloren gegaan. Een ander probleem is dat er in één generatie veel verschillende schrijfwijzen voorkomen: Steino, Steenon, Steno, Steens, Steeno, Stenoe… Algemeen wordt aangenomen dat de naam Steeno afgeleid is van de Waalse vorm Stienon of Steinon, een vleivorm voor Stienne. Stienne is dan weer een Waalse vorm van de heiligennaam E(s)tienne. Niet te verwonderen natuurlijk dit amalgaam aan schrijfwijzes, daar deze familie zich in de loop van de geschiedenis zich dan eens aan deze en dan weer eens aan de andere kant van de taalgrens vestigde, van Bierbeek, naar Beauvechain, naar Huldenberg, naar Waver, dan eens vervlaamsend en dan weer verfransend… Daarenboven konden in die tijd de meeste mensen amper lezen en schrijven en parochieherders schreven neer wat ze meenden te horen. En wie ligt aan de basis van de vele Steeno’s die nu van Haasrode tot Bierbeek wonen? Dat blijkt ene Johannes Philippus Josephus Steeno te zijn. Hij trouwde in 1788 met Anna-Catharina Verheyden. Deze landbouwers verhuisden van Neerijse achtereenvolgens naar Oud-Heverlee, Blanden en Haasrode. In Blanden woonden zij in het Withuis, dat tegenover de dorpsschool stond tot het twee jaar geleden werd afgebroken. Een andere tak van de familie vestigde zich in St.-Agatha-Rode en een derde tak week uit naar Haren. In de loop der eeuwen oefenden vele Steeno’s hetzelfde beroep uit. Het waren veelal rademakers en landbouwers. Dat kan normaal lijken. Maar wel heel merkwaardig is dat de sibbe Steeno, door de jaren heen over liefst 7 generaties bijna een dynastie van kosters en organisten heeft voortgebracht. Ook op gemeentelijk vlak waren ze zeer actief: minstens negen mandaten van schepen of burgemeester zijn teruggevonden. Guilielmus Steeno en Anne-Maria Meulemans zagen het in 1855 niet langer zitten in Haasrode en verkochten er hun herberg/feestzaal en weken met hun twee kinderen uit naar Amerika. Na een reis vol ontberingen, begonnen zij met de uitbating van een farm en een saloon in Wisconsin. Het boek staat niét echt bol van de anekdotes, -misschien voer voor een vervolgboek -, vertelt Omer Steeno- maar het is toch voldoende gestoffeerd met wetenswaardigheden en petites histoires om niet als een gortdroog naslagwerk geklasseerd te worden. We selecteerden er enige: we komen ondermeer te weten dat Petrus Steeno in 1828 een relatie had met een Ierse vrouw uit Belfast, dat René Steeno op 27 april 1944 als weerstander de dood vond tijdens een treffen met de Gestapo, dat Johannes-Franciscus Steeno, koster in Blanden, in 1857 als één van de overlevenden van het leger van Napoleon de “Medaille de St. Hélène” kreeg. Ene Emile Steeno, kreeg dan weer een straatnaam in Oudergem, nadat hij in W.O 1 in een Belgisch militair hospitaal in de buurt van Poitiers overleed. Al deze blikvangers, de stoffering met data, functies en beroepen en de opname van oorspronkelijke documenten, met de vertaling in hedendaags Nederlands maken het boek ook voor niet-Steeno’s zeker de moeite van het lezen waard. “De Sibbe Steeno. Een familiegeschiedenis” is te bestellen door overschrijving van: - ofwel 16 euro (bij afhaling bij co-auteur Omer Steeno, Boetsenberg 11, 3053 Haasrode) - ofwel 20 euro (bij toezending met de post) Dat bedrag kan u overschrijven op rekening nr. 833-5290940-42 van “SIBBE STEENO” |
|
|
|||
|
Nadat Johannes en Anna-Catharina gedurende enkele jaren in Oud-Heverlee hadden gewoond, vestigden ze zich in de loop van het jaar 1796 in het Withuis te Blanden. De woning werd afgebroken in 2001. Een deel van het withuis had als laatste bewoner René Grauwels, een kleinzoon van Hierinymus Steeno. | |
|
|
|||
|
|
Vondelingenakte van Maria Aelte, echtgenote van J.B.Baeb, schoonvader van Eduardus Steeno en van Dionisius Steeno. Het hartje links bovenaan is een schedula, dit is een stukje kaart, papier of vodje dat bij de vondeling(e) gelegd werd als identificatie om het kind later eventueel te kunnen terughalen. In dit geval is de schedula “een klijn lapje zijde, violette couleur, gesneden op form van een hert”. | |
| Reactie
van M.F uit Blanden Naar aanleiding over het recente artikel over de Steeno Sibbe kan het U wellicht interesseren dat het woord Sibbe ook bestaat in het Duits nl Sippe. Tijdens de tweede wereldoorlog werd Sippenhaft gebruikt als middel om de Duitse bevolking te terroriseren Zo werd bvb de ganse familie in concentratiekampen verzameld als een soldaat deserteerde.Sippe werd daar dus verstaan als de ganse familie tot de verste bloedverwanten |
|||
