 |
||
 |
|
De trein...
|
|
||
|
Dan was je niet alleen, het is velen overkomen en het overkomt velen. Dikwijls staan er hele gezelschappen. Het is héél eenvoudig. Op werkdagen komt de trein ieder uur. Op andere dagen – en dat zijn er heel wat – komt hij om de twéé uur.
Computerspecialisten weten dat natuurlijk, want die zoeken op de NMBS website de dienstregeling op om te weten of hun verbinding die dag toevallig juist wél of juist niét gaat. De anderen, naar het blijkt de meesten, bestuderen na het verstrijken van het verwachte aankomst-ogenblik van hun trein de gele tijdstabellen op het perron. Dan duurt het dikwijls nog geruime tijd voordat ze alle kleine lettertjes hebben gelezen en begrijpen dat hun trein in april werd afgeschaft of om een of andere duistere redenen toevallig niet rijdt in deze tijd van het jaar. |
|
|
||
|
Jammer, zeker als je een vliegtuig moest halen, examen moet afleggen, een dag naar zee wou of terug komt van een lange wandeling en graag naar huis wilde. Niet erg leuk ook als je met je drie kleine kinderen aankomt om een toertje in Leuven of Waver te doen of om naar oom en tante te sporen. En al helemaal niet als je al wat ouder bent of slecht te been.
Als je met je GSM geen bereidwillig familielid vindt of als je geen pakken geld aan een taxi wil uitgeven, dan zit er niet veel anders op dan een uur langer te genieten van de wijdse vergezichten. Als er zon is kan je nog buiten zitten en valt dat nog best mee. Als het regent mag je in een kaal kot staan wachten en de paaltjes in het betonnen hek tellen. |
|
|
||
|
Het station van Oud-Heverlee |
|
|
||
|
Wat er wél is, is een omroepinstallatie. Ultramoderne technologie door de NMBS vorig jaar aan de palen gehangen om de reizigers te verwittigen dan hun trein er al dan niet of te laat aankomt. Het maakt een hoop lawaai (sommige omroepers maken er een levenskwestie van) maar meestal is het niet erg nuttig omdat de mensen wel begrijpen dat hun trein er aankomt als de bel gaat (dat is al honderd jaar zo en veel keus is er niet). Maar toegegeven, als er vertraging is dan roepen ze dat ook om en dat is erg handig. Maar dikwijls roepen ze om dat de trein er aankomt als hij al weer vertrokken is en één enkele keer kan je de stationsconversatie in Leuven volgen (muziek, grappen, een enkele vloek). Maar als hij dus helemaal niet komt – daarbij zijn we weer aan het begin – dan roepen ze niets en dan sta je daar. En er is helemaal niets om je te amuseren. In Sint-Joris-Weert, ja, dààr is tenminste een café voor wie er strandt. Maar dat stationsgebouw staat er dan weer nog altijd treurig bij. In zowat alle structuur- en andere plannen waarin onze gemeente een rol speelt, wordt het spoor gepropageerd om de bereikbaarheid van onze bossen en andere recreatieplekken (het Zoet Water) te onderlijnen. De laatste jaren neemt het reizigersverkeer op de lijn Leuven-Ottignies trouwens weer toe. De NMBS zou de twee stations in onze gemeente moeten opwaarderen, zeggen die studies. Maar wat gaat de NMBS daarvan waarmaken? Daar gaan we wel eens naar op zoek. Beloofd. |
|
|
||
