 |
||
 |
uit ADO 128 |
Waardering voor "trage wegen"
|
|
||
|
 |
Zijn ze u ook al opgevallen, de nieuwe gele naambordjes langs sommige voetwegen in de gemeente? Als u regelmatig eens fietst of wandelt allicht wel. En als u regelmatig dit blad leest, dan weet u dat wij regelmatig schreven over de stiefmoederlijke behandeling van de buurtwegen in onze gemeente. En nu zijn ze ineens bewegwijzerd! Een trendbreuk? Ja en nee. U weet dat de gemeente de laatste hand legt aan een mobiliteitsplan. Daarin werd het net van voetpaden in eerste instantie totaal over het hoofd gezien. Uiteindelijk kwamen in het (voorlopige) beleidsplan dan toch enkele punten in verband met het voetpadennetwerk. In een eerste punt staat dat een deel van de voetwegen opnieuw opengesteld kan worden “ indien gepast binnen het gewenste voetgangersnetwerk tussen de verschillende bestemmingen.” Ter gelegenheid van Open Monumentendag werd een wandeling tussen Het Zoet Water en de Borre in Bierbeek ingehuldigd. Die wandeling maakt ruim gebruikt van steeds opengebleven “trage wegen”. Mooi, en het bewijst dat het voetpadennetwerk recreatief zinvol is. Het zijn dus de voetwegjes langs deze route die werden bewegwijzerd, de andere niet. Maar daarnaast zijn er heel wat andere voetwegjes, die nu volkomen illegaal door “aangelanden” werden ingepalmd. Deze voetwegjes weer openmaken zou op zijn minst even zinvol zijn, want die zijn dikwijls ideaal voor woon-werkverkeer of als veilige fietsverbinding naar school. Maar daar wil de gemeente blijkbaar niks van weten. Behalve een studie op lange termijn, zonder einddatum, is er daarvoor niks voorzien in het mobiliteitsplan. Wordt het niet hoog tijd om eens komaf te maken met het probleem? |
|
||
|
Holsbeek |
Nu mag u niet denken dat dit een plaatselijk probleem is. Zowat alle gemeentebesturen zijn in hetzelfde bedje ziek. Maar Marc Van
Damme, een inwoner uit Holsbeek, bewees dat een wakkere burger heel wat kan bereiken. Na een eerste vordering tot vrijmaking van 5 buurtwegen besliste de rechtbank dat de gemeente hem een dwangsom van 1000 BEF per dag moet betalen wanneer de gemeente niet binnen de vier maanden het nodige doet. Het rechterlijk bevel gaf de gemeente de keuze: ofwel vrijmaken (zonodig: wie zich verzet dagvaarden), ofwel een wijzigingsdossier voorleggen aan de bestendige deputatie. De gemeente had klachten die al van 1996 dateerden, laten liggen, zelfs na twee aanmaningen van de gouverneur. In 1998 volgde een eerste bevel van de Vrederechter, maar de gemeente tekende beroep aan. In 2001 volgde dan vermelde veroordeling in hoger beroep, met de dwangsom als toemaatje. Als reactie op het hoger beroep van de gemeente legde Van Damme dan maar de helft van alle klachten (40 gevallen) opnieuw aan de Vrederechter voor. Resultaat: begin 2002 volgde opnieuw een rechterlijk bevel tot vrijmaking, meteen met een dwangsom van 1000 BEF per dag, die ingaat één jaar nadat het vonnis definitief geworden is. De gemeente heeft zich bij beide vonnissen neergelegd, en vecht alleen nog het aantal dagen verschuldigde dwangsom aan. Elk veldwegeltje waarvan de bestendige deputatie de afschaffing weigert, – hetgeen haar globaal beleid is -, zal dus opnieuw opengaan, en daar was het Marc Van Damme tenslotte om te doen. |
|
||
|
Wat daar kan.... |
Wat in Holsbeek kan, moet hier ook kunnen, dachten we. Misschien lopen er heel wat mensen rond die al met dezelfde gedachte speelden, maar weten ze dat niet van elkaar. Daarom willen we wel een oproep doen om alle mensen bijeen te brengen die de zaak van de voetwegen belangrijk genoeg vinden om er iets aan te doen. Stuurt u de ADO redactie maar een mailtje of een briefje. We houden uw reactie natuurlijk vertrouwelijk. We laten u vervolgens weten welke reacties we zoal binnenkregen, en vragen dan expliciet uw toestemming om uw gegevens aan elkaar door te geven Wie weet groeit er mooi initiatief uit om ook hier een leefbaar en aangename dorpskern te behouden. |
|
||