 |
||
 |
uit ADO 128 |
BPA Winkelveld nogmaals herzien |
|
||
|
Deze zomer waarschuwden aanplakborden dat u tot eind augustus de tijd kreeg om de nieuwe plannen rond het winkelveld in te kijken op de gemeente, en desnoods bezwaar in te dienen. Onze nieuwsgierigheid was meteen geprikkeld, want degenen die al een hele tijd in Oud-Heverlee wonen en een beetje het reilen en zeilen in de gemeente volgden, weten dat dit dossier al 20 jaar oud is. Voor al degenen die zich bij het Winkelveld niet veel kunnen voorstellen, dit overzicht. Het winkelveld is een zeer groot gebied in Oud-Heverlee ruim tweeënveertig hectare. Het ligt ten oosten van de Waversebaan en wordt verder begrensd door de Beukendreef, de Vaalbeekstraat en Heverleebos. Vroeger vormde het met zijn velden, weiden en stukjes bos een mooi overgangsgebied tussen de dorpskern van Oud-Heverlee en het bos. Bij mondjesmaat werden allerlei verkavelingen toegestaan. Het gewestplan dat in 1977 van kracht werd kleurde zo’n 30 hectaren van het gebied in als woonuitbreidingsgebied Alleen een strook van 50 meter langs de Waversebaan en de toegestane verkavelingen werden of bleven bouwzone. In theorie mocht er van dan af niet meer gebouwd worden. In een woonuitbreidingsgebied mag dat pas als de gemeente voor dat gebied een goedgekeurd bijzonder plan van aanleg (BPA) heeft. Tot zolang mag er alleen aan groepswoningbouw gedaan worden, een sociale woonwijk b.v., maar geen afzonderlijke huizen. Ook wordt gesteld dat woonuitbreidingsgebieden als één geheel moeten gepland worden en dat in die zones bij voorrang sociale woningbouw of sociale verkavelingen moeten voorzien worden. Dergelijk gebied is een reserve aan bouwpercelen die pas mag aangesproken worden als er nood is aan nieuwe bouwgronden. Een BPA bepaalt, in het kort gezegd, waar er straten en huizen mogen komen, hoe hoog en diep men mag bouwen, het uitzicht enz…,maar er kan ook instaan waar er groen, ruimten, sportvelden of scholen kunnen komen. De gemeente Oud-Heverlee liet zo’n plan maken vanaf 1978. En hermaken, want het werd een paar keer afgekeurd. Het plan deelde het gebied in verschillende zones in, sommige gedeelten expliciet voor sociaal grondbeleid (sociale woningbouw of sociale verkavelingen). Tegen het bos aan waren twee terreinen voorzien voor sport en recreatie, aan weerszijden van een woonerf op een stuk grond van de kerkfabriek. Ook was er een woonerf voorzien op een stuk OCMW- grond tussen de Waversebaan en de Fazantenlaan, voor acht woningen. Kritiek op het plan kwam er van alle kanten: de milieuraad en sommige verenigingen vonden dat er bijzonder weinig aandacht besteed was aan het verkeer. Lange rechte straten in de verkaveling en geen veilige verbinding met de rest van het dorp, over de Waversebaan. Maar ook de grondeigenaars roerden zich. Na een eventuele goedkeuring van het plan konden sommigen wel bouwen op hun grond, maar er waren er ook heel wat die plots niet meer vrij over hun grond konden beschikken, en moeten wachten op een onderhandse regeling met de gemeente, op onteigening of op sociale woningbouw. Er kwam zelf een actiegroep van eigenaars “werkgroep milieuvriendelijk winkelveld”, die ondermeer stelde dat sociale woningen op die plaats niet verantwoord waren. “Ze zouden misstaan in een groene omgeving.” Op 28 januari 1982 keurde de gemeenteraad het plan definitief goed. De oppositie, CVP en VU, onthielden zich bij de stemming. Maar de nationale dienst Algemeen Beleid Ruimtelijke Ordening vond het plan niet goed en de minister bekrachtigde het besluit van de gemeenteraad niet. Vooral omdat de gemeente zo’n toename van het aantal bouwgronden niet kon verantwoorden. In 1987, toen er een andere minister (Pede) kwam van dezelfde partij als burgemeester Vandezande, keurde men het ontwerp-BPA van 1982 plots wel goed en kreeg het kracht van wet. Vanaf 1989 vroeg de gemeente een herziening van het BPA Winkelveld. De gemeente moet zo’n vraag motiveren. Ze vroeg om 3 concrete wijzigingen door te voeren: - Het realiseren van de woonerven, - Bebouwing in de zone voor sport en recreatie mogelijk maken, - Een verweving van functies mogelijk maken. In 1996 kreeg de gemeente (na enkele mislukte pogingen) toestemming voor deze herziening. De gemeente liet toen onmiddellijk door een studiebureau een plan opmaken, en de gemeenteraad keurde het begin 2002 goed. Wat werd er toen gewijzigd aan de oorspronkelijke plannen? Op het stuk OCMW grond, (1 op het plan), mogen 16 woningen gebouwd worden in plaats van 8. Maar het andere woonerf tegen het bos aan verdwijnt gewoon, net zoals de twee zones voor sport en recreatie.(2 en 3 op het plan) In de plaats komen bijkomende straten en bouwpercelen. Er verdwijnen dus meer sociale bouwpercelen dan er bijkomen. Niet onmiddellijk het motief dat de gemeente in haar eerste punt aanhaalde. De laatste morzel grond diende blijkbaar op te brengen. In dat hele, grote gebied was niet één are aan gemeenschappelijk voorzieningen. Of toch, een parking, maar geen speelpleintje of voetbalveldje. Is dat nog wel van deze tijd? Bovendien plakken de huizen tot tegen de bosrand. Verdient ons Heverleebos dan geen bufferzone? In het oorspronkelijke ontwerp mochten er alleen langs de Waversebaan handels- of horecazaken komen. Dat wordt nu fors uitgebreid. Alhoewel vroeger al één en ander mogelijk was, kan nu bijna alles: vrije beroepen, kleinhandel, kleinschalige horeca, diensten… zolang het maar beperkt blijft tot de benedenverdieping en tot 500 m². Toch een beetje in tegenspraak met het structuurplan Vlaanderen, dat dergelijke inplantingen reserveert voor een dorpskom.  Nu lag er dus weer een nieuwe versie op uw opmerkingen en bezwaren te wachten. Maar het aantal wijzigingen is eigenlijk miniem. Zo wordt de rooilijn van verschillende straten (o.a de Boslaan en de Fazantenlaan) teruggebracht van 12 meter op 8 meter en 10 meter. Verder worden een aantal verkavelingvoorschriften aangepast. Op de plaats van het woonerf (1 en 2 op de tekening) wordt weer een beetje ruimte uitgespaard voor een stukje groen, een speeltuintje? De grootste verandering is misschien nog dat voortaan ook halfopen bebouwing toegelaten is. Dit om, in overeenstemming met het Structuurplan Vlaanderen, dichter aan te sluiten met de norm van 17 woningen per ha. Naar verluidt is het precies tegen deze laatste maatregel dat weer bezwaren binnenkwamen op de Technische Dienst. Of sommige van de huidige bewoners vrezen voor het elitaire karakter van hun wijk of vrezen omstuwd te worden door dichter en dichter opeengepakte huizen, daar hebben we natuurlijk het raden naar… |
|
| Reacties:
zie het artikel :"de winkelveld saga"
in ADO nummer 129 |
||