uit ADO 129

Sinds 1 januari 2000 is de coalitie van Fusiebelangen en CD&V in Oud-Heverlee aan de macht. Op 1 januari 2004 waren ze precies halfweg: drie jaar gegaan, drie jaar te gaan. Vorige nummers wikten we al het beleid van de schepenen Marc Rom, Alexander Binon en Ellen Vanvlasselaer Dit keer is het de beurt aan Marianne Thyssen (CD&V). Zij is eerste schepen en schepen van Informatie & Communicatie, Gelijkekansenbeleid, Land- & Tuinbouw, Senioren, Gezin, Kinderopvang en Europese aangelegenheden. We vroegen Ward Govaerts (Groen!) vanuit de oppositie om bijstand bij die evaluatie.

Hadden wij in het beleidsakkoord niet gelezen dat een goed georganiseerde gemeentelijke website een prioriteit werd? Toch wel, zegt Marianne Thyssen, maar toen de Vlaamse gemeenschap met een initiatief begon, zijn we daar meteen opgesprongen. Dit zou ons veel tijd en geld besparen, dachten we. Maar dan bleek dat we geen enkele vrijheid hadden om de inhoud te bepalen, de structuur lag vast. Informatie snel aanpassen is moeilijk en op dit ogenblik is er geen actief beheer meer. Ze vindt dat het hele initiatief niets meer dan een verkiezingsstunt was van de vorige Vlaamse regering. We hebben onze les geleerd, zegt Marianne Thyssen, het gemeentebestuur heeft net beslist om dan toch maar zelf een website te laten bouwen. 

Europese aangelegenheden
Marianne Thyssen wil de mensen informeren over Europa. In het begin van de legislatuur was er een zeer concrete gebeurtenis: de euro. De gemeente organiseerde toen succesvolle informatieavonden en andere acties speciaal gericht naar de senioren. Later stonden er ook bezoeken aan het Europese parlement op het programma, onder andere een met de gemeenteraad. Ward Govaerts hoorde dat het meer een sociale gebeurtenis was, velen vonden het te weinig informatief. Er ontstond de indruk dat het een pr-stunt was voor Marianne Thyssen. Het was uiteraard ook een sociale gebeurtenis, pareert Marianne Thyssen. Maar de debatten die er toen gevolgd werden, waren toch zeer informatief. In ieder geval vindt Ward Govaerts dit thema ook zeer belangrijk. Europa moet dichter bij de mensen staan. Voor Marianne Thyssen doet Oud-Heverlee op dat vlak veel meer dan andere gemeenten van vergelijkbare grootte.

Gezin
In het beleidsakkoord kunnen we lezen dat de bevoegdheid voor het gezin expliciet aan een schepen werd toevertrouwd om een systematische aandacht te verzekeren voor de gezinsdimensie in elk beleidsdomein. Als voorbeeld wordt onder andere kinderopvang gegeven, naast verkeersveilige schoolomgevingen en de verbetering van de huisvestigingskansen voor jonge gezinnen en ouderen. We lazen ook dat Oud-Heverlee wou experimenteren met een gezins-effectenrapportage. Dat is niet gebeurd omdat dit een bijkomende administratie met zich meebrengt, en weinig toegevoegde waarde. Wat belangrijker is, is een duidelijke aandacht voor het gezin, vindt Marianne Thyssen. En die is er voor haar. 

Op alle vlakken in het beleidsakkoord is er vooruitgang geboekt. Ward Govaerts heeft enige kritiek. Er is inderdaad vooruitgang geboekt, maar het kan volgens hem nog beter. Er wordt te weinig aandacht besteed aan betaalbare woningen voor gezinnen. Ward Govaerts begrijpt bijvoorbeeld niet waarom het gemeentebestuur niet wil samenwerken met een sociale huisvestingsmaatschappij. Zo wordt een belangrijk kanaal voor betaalbare huisvesting ongebruikt gelaten. En verkeersveiligheid, zeker aan scholen, zijn volgens hem geen prioriteit van dit gemeentebestuur. Het gaat voor Ward Govaerts allemaal veel te traag. Het nut van een gezinseffectenrapport is ook voor Ward Govaerts relatief. 

Maar een bijkomend probleem in Oud-Heverlee is een gebrek aan een traditie van rapportage (wat misschien een vriendelijke omschrijving is voor een gebrek aan een professionele administratie). We dragen nog steeds de gevolgen van het personeelsbeleid van het verleden. Marianne Thyssen reageert. Dossiers rond betaalbare woningen zijn per definitie traag. Dit is dikwijls gewild, zo zal de inbreiding in Haasrode in fases verlopen omdat wij aan verschillende generaties van inwoners van Oud-Heverlee de kans willen geven om grond te vinden. Marianne Thyssen vernoemt de aankoop van gronden in Sint-Joris-Weert en Winkelveld als bewijzen dat er wel degelijk vooruitgang geboekt is. Ook rond de schoolomgevingen gebeurt er veel zoals de ‘u rijdt .. ‘ borden en andere politieacties.

 Dit zijn inderdaad goede en belangrijke acties, vinden wij bij ADO. Maar Ward Govaerts heeft gelijk. Het is niet echt een prioriteit als de heraanleg van de schoolomgevingen die verkeersveiligheid op een structurele manier oplost, maar niet van de grond wil komen. Dit is de belangrijkste actie. Ook dat heeft tijd nodig, zegt Marianne Thyssen. Over het personeelsbeleid wil Marianne Thyssen toch duidelijk maken dat er nu wel een goed beleid wordt gevoerd. Maar men moet ook begrijpen dat de eisen voor het personeel zeer hoog zijn. Zo is de milieuwetgeving alleen al een moeilijk te beheersen materie.

Kinderopvang
Over kinderopvang kunnen we alleen maar positief nieuws vermelden. Ook Ward Govaerts vindt dat het gemeentebestuur hier goed werk heeft geleverd. Marianne Thyssen mag dan ook met enige trots de lijst van verwezenlijkingen opsommen. “Het Dolfijntje” krijgt een nieuw gebouw in Vaalbeek. Het bouwplan werd geïnspireerd door de nieuwe crèche in Gasthuisberg die ervaringen van vele crèches verzamelde. Marianne Thyssen heeft ook een ideale tijdelijke oplossing kunnen vinden. De gebouwen voor de uitbreiding van het gemeentebestuur zijn een veel betere oplossing dan bijvoorbeeld containers. 

“Het Dolfijntje” zal plaats bieden aan 50 kinderen tegen eind 2005 of van zodra Kind & Gezin de uitbreiding erkent. De uitbouw van een lokaal overleg over kinderopvang is een andere belangrijke realisatie. Dit overleg verzamelt alle betrokken partijen zoals de scholen, particuliere opvang en de Gezinsbond. Een uitbesteed behoefteonderzoek wordt de basis voor het beleid in de komende jaren. Zo kwam ‘Stekelbees’ voor naschoolse kinderopvang in Oud-Heverlee. Het is een voorbeeld van een gemeenschappelijke aanpak. De gemeente draagt een deel van de kosten (infrastructuur, basispakket speelgoed), de rest wordt gefinancierd door Kind & Gezin. Zowel de kinderen van de vrije school als van de gemeenteschool zijn er welkom. Marianne Thyssen wil ook nog even kwijt dat de financiële problemen van FCUD (Fonds voor collectieve uitrusting en diensten) waar we in de kranten over konden lezen, geen gevolgen zullen hebben voor Stekelbees.

Senioren 
Senioren worden een steeds grotere groep en vooral een steeds meer heterogene groep. Vooral bij het feest van de senioren kan men dat merken, zegt Marianne Thyssen. Je ziet er zowel vijftigers als hoogbejaarden. Deze groep overspant 40 jaar. De zorgvraag voor deze groep groeit dan ook, maar het is moeilijk om prioriteiten te leggen voor een dergelijke heterogene groep. Ward Govaerts geeft Marianne Thyssen gelijk. Ik zou ook tot die groep kunnen behoren, vindt hij. Vele senioren kunnen best nog hun plan trekken. Computerlessen voor jong gepensioneerden zouden voor Ward Govaerts dan ook geen prioriteit mogen zijn van het gemeentebestuur. Er zijn andere, meer hulpbehoevende senioren. Zo zou het gemeentebestuur een actievere rol kunnen spelen bij verkavelingen door te verplichten om ook kleinere percelen te voorzien. Kleine percelen zijn per definitie minder duur en beantwoorden meer aan de noden van senioren. Het gemeentebestuur durft of wil deze macht niet gebruiken. 

ADO heeft cijfers van een studie mee waaruit blijkt dat in onze gemeente 326 woningen zijn, waar ofwel geen badkamer is, of geen toilet met waterspoeling is. In 136 van die woningen wonen 75-plussers. Is dit geen prioriteit? Marianne Thyssen antwoordt dat er aanpassingspremies bestaan waar beroep op kan gedaan worden. Maar het probleem is dat het heel moeilijk is om de mensen, zeker senioren, te overtuigen om deze aanpassingen te doen. Is het niet omdat ze gewoon niet weten dat deze premies bestaan, vroegen we. Doet het gemeentebestuur wel voldoende inspanningen om deze groep op te zoeken en te overtuigen? Marianne Thyssen kan ons niet meteen antwoorden of er echt actief ‘gezocht’ wordt, maar volgens haar weten het OCMW en andere hulporganisaties wel degelijk waar de problemen zijn. 

Land- en Tuinbouw
In Oud-Heverlee zijn er nog maar 23 actieve boeren. Veel is er dus niet te vertellen, behalve dat het gemeentebestuur met het structuurplan de onzekerheid van zonevreemde landbouwbedrijven heeft willen oplossen. Ward Govaerts denkt dat het gemeentebestuur ook hier iets meer kan doen door een leidende rol te spelen in een uitgebreider overleg tussen landbouwers en natuurbeheerders.

Gelijkekansenbeleid
Met twee vrouwelijke schepenen en een gemeenteraad die voor de helft uit vrouwen bestaat, wordt er op een natuurlijke wijze gelet op de gelijke kansen van vrouwen in alle domeinen van het gemeentebestuur. Een echt actief beleid is dan ook niet echt nodig, zegt Marianne Thyssen. Ze zal er wel altijd voor zorgen dat bij de samenstelling van een jury steeds vrouwen aanwezig zijn.

Informatie en communicatie
Over de gemeentelijke website die helemaal anders aangepakt zal worden, hebben we het al gehad. 

Het gemeentelijk informatieblad is de laatste jaren sterk veranderd, en we moeten toegeven ook sterk verbeterd. Ward Govaerts is blij dat de ‘personencultus’ uit het verleden verdwenen is (een bewuste ‘politiek’, zegt Marianne Thyssen), maar hij vindt het te weinig democratisch. We vinden in het blad geen enkele informatie over de standpunten van de oppositie. Vroeger kon je in de verslagen van de gemeenteraden soms nog lezen wat de inbreng van de oppositie was, maar dat wordt nu weggelaten. Marianne Thyssen noteert deze ‘klacht’, maar het was een keuze om vooral de beslissingen aan de mensen mee te delen en uit te leggen. Als we meningen en standpunten moeten opnemen hebben we heuse journalisten nodig en zal er veel tijd kruipen in de controle van wat er geschreven wordt. Daar hebben we noch de middelen, noch de tijd voor, zegt Marianne Thyssen.

De informatie naar de inwoners is ook voor Ward Govaerts sterk verbeterd. Er worden regelmatig informatiesessies georganiseerd waar iedereen kan komen luisteren naar mogelijke plannen en waar iedereen zijn menig kan uiten.

Maar het is voor Ward Govaerts wel een frustratie dat er dikwijls geen vervolg is. Je komt niet te weten wat er met deze inbreng wordt gedaan of hoe de uiteindelijke beslissingen worden genomen. De bevolking zal volgens hem twijfelen of het wel zin heeft om naar deze informatiesessies te komen. Weer een gebrek aan rapportage en opvolging, vindt Ward Govaerts. Marianne Thyssen begrijpt deze bezorgdheid. Daar kan inderdaad nog aan gewerkt worden. Maar de eerste stap is alvast gezet, zegt ze.

Marianne Thyssen noteert nog een voorstel van Ward Govaerts. Zou het gemeentebestuur de oude infoborden van de deelgemeenten niet beter opnieuw gebruiken? Deze infoborden moeten wel beter beheerd worden, want ook aan de infoborden aan het gemeentehuis blijven oude berichten soms nog lang hangen. 

In het beleidsakkoord konden we nog lezen dat er een informatiebrochure opgesteld zal worden om alle inwoners wegwijs te maken in onze gemeente. Die is in de maak, weet Marianne Thyssen ons te vertellen.

Opinie