 |
||
 |
uit ADO 130:Hoog tijd om onze laatste voetwegen te redden |
Mensen en verenigingen met een hart voor voetwegen moeten dit alvast noteren in hun agenda:
ADO nodigt uit:Zondag 20 maart om 14uur 30 verzamelen we aan het Gemeentelijk Ontmoetingscentrum in Blanden (aan het containerpark) en verkennen we samen met u voetweg 104. We wandelen langs andere, misschien onbekende voetwegen terug.
Bij aankomst in het Ontmoetingscentrum kan u iets eten en drinken en geeft Geert van Waeg Wij rekenen erop dat we samen dit wegje in de kortste keren weer in volle glorie openkrijgen. Inschrijven voor de wandeling hoeft niet, maar toch hadden we graag op voorhand een idee van het aantal geïnteresseerden. Stuurt u een mailtje naar redactie@achterdoechelen.be? De wandeling is 6 km lang. Het einde is voorzien omstreeks 17 uur. |
|
||
|
Buurtweg 104 en 73
Buurtweg 104, is op sommige plaatsen nog nauwelijks begaanbaar |
Wie in het dorp te voet of met de fiets gaat winkelen gebruikt ze graag, die kleine kerkwegjes, buurtwegjes of veldwegjes of hoe je ze ook noemen wil. Je kan er nog eens ongestoord blijven babbelen zonder om de haverklap door het verkeerslawaai overstemd te worden. Soms zijn ze ook landschappelijk waardevol, een wuivend graanveld is nu eenmaal leuker dan een stoep. Oud-Heverlee telde volgens de atlas der buurtwegen vroeger liefst 85 km “sentiers”. Helaas, bijna al deze voetwegjes zijn verdwenen. Vele zijn legaal afgeschaft, maar andere bestaan alleen nog in theorie, of zijn zo goed als onbruikbaar. Hoog tijd dus om deze laatste voetwegen te koesteren, want als we niet dringend iets doen, dreigen heel wat van de resterende voetwegen ook te verdwijnen.. Wie regelmatig Achter d’oechelen leest, weet wel dat we in het verleden al talloze malen hamerden op het non-beleid van onze gemeente in verband met deze buurtwegen. Het gemeentelijk mobiliteitsplan, dat nu zijn voltooiing nadert, wil meer “zwakke weggebruikers” en minder auto’s op de weg. Om dat doel te bereiken zijn buurtwegen een ideaal middel, maar toch werden ze in eerste instantie in het plan totaal over het hoofd gezien. Nadien werd dit wel enigszins goedgemaakt. Maar verder dan een kaartje en de wollige zin “voetpaden kunnen opnieuw opengesteld worden indien gepast binnen het gewenste voetgangersnetwerk tussen de verschillende bestemmingen,” is het niet gekomen. Toch ook een goed punt. Ter gelegenheid van Open Monumentendag werd een wandeling tussen Het Zoet Water en de Borre in Bierbeek ingehuldigd. Die wandeling maakt gebruikt van enkele steeds opengebleven “trage wegen”. Ze werden voor die gelegenheid zelfs bewegwijzerd. Mooi, en het bewijst dat het voetpadennetwerk recreatief zinvol is. Maar daarnaast zijn er heel wat andere voetwegjes, die nu volkomen illegaal door “aangelanden” werden ingepalmd. Andere zijn er nog wel, maar zijn totaal verwaarloosd, of moedwillig zo goed als onbruikbaar gemaakt. Maar het resultaat is telkens hetzelfde, ze worden minder en minder gebruikt en sterven een stille dood. Deze voetwegjes weer openmaken zou op zijn minst even zinvol zijn, want die zijn dikwijls ideaal voor woon-werkverkeer of als veilige fietsverbinding naar school. Maar daar wil de gemeente blijkbaar geen actief beleid in voeren. Behalve een studie op lange termijn, zonder einddatum, is er daarvoor niks voorzien in het mobiliteitsplan. Het initiatief dient echter niet noodzakelijk van de gemeente of van één of andere commissie te komen. Wanneer iemand aan de gemeente meldt dat hij gebruik wil maken van een buurtweg, maar dit niet kan omwille van bijvoorbeeld een versperring, is de gemeente in principe verplicht dit te onderzoeken en in de meeste gevallen het gebruik van de buurtweg weer mogelijk te maken. Tien jaar geleden schreven we al over bepaalde voetwegjes, die een ideale verbindingsweg zouden kunnen vormen. Maar we constateerden tot nog toe maar bar weinig resultaat. Graag willen we er daarom met enkele buurtbewoners verder werk van maken We werden daarbij aangespoord door de bemoedigende reacties op eerdere artikels van een aantal lezers, en door een aantal succesvolle acties in buurtgemeenten. In sommige gemeenten volstond druk van een inwoner om belangrijke voetwegen weer open te krijgen (Essen, Steenokkerzeel, St.-Lambrechts Woluwe ). En in Holsbeek verplichtte de rechter ten lange leste het gemeentebestuur om op straffe van dwangsommen gevolg te geven aan vragen van buurtwoners om oude voetwegen te herstellen. Wat in Holsbeek, Steenokkerzeel en elders kan, moet hier ook kunnen. We bezorgen de gemeente een dossier over twee erg interessante, maar nu gedeeltelijk onbruikbare buurtwegen. We vragen met aandrang aan de gemeente om deze wegen op een korte termijn degelijk toegankelijk te maken. In volgende ADO’s rapporteren we hoe de dossiers evolueren. Aan u lezers vragen we om uw mening te geven over deze actie. We zoeken ook getuigenissen van mensen die deze voetwegen vroeger gebruikten, kortom om ons te helpen bij deze actie. Dat kan ook door met ons en schepen Adri Daniëls de toestand van deze twee buurtwegen te verkennen op een gezamenlijke wandeling. We willen u ook aanmoedigen om andere nuttige buurtwegen te tracéren. Kortom, laat van u horen ! Meer info Op de websites www.johanna.be en www.tragewegen.be vindt u een schat aan informatie over buurtwegen en over dergelijke acties in andere gemeenten. |
|
||
|
Buurtweg 104 en de aftakking nummer 73 zouden een ideale verbinding kunnen vormen tussen Blanden en de toekomstige scoutslokalen in de Betsstraat in Haasrode. En tevens een ideale fietsroute naar de gemeentelijke basischool en muziekacademie. Sommige gedeelten zijn nog goed bruikbaar, andere gedeelten zijn door gebrek aan onderhoud nog nauwelijks zichtbaar en door de nieuwbouw op het kruispunt van buurtwegen 73 en 104 dreigt nu de totale verloedering. De te verbeteren gedeelten zijn met kruisjes aangeduid. |
|
|
||
|
Buurtweg 30
|
In Sint-Joris-Weert vormt buurtweg 30 een interessante verbinding tussen Weert en Sint-Agatha-Rode. Het grootste gedeelte is nog intact (bovenste pijl), Het laatste stuk tussen de Roodsestraat en de Kauwereelstraat is zo goed als verdwenen (onderste pijl). Oudere inwoners zullen het wegje nog wel kennen als het “zeepwegske”, omdat het er in de winter zo glad kon zijn. (kaartje uit stafkaartenCD NGI) |
|
||
|
Buurtwegen volgens de wet
|
Buurtwegen moeten publiek toegankelijk zijn, zelfs al zijn het privé-eigendommen. De wetgeving en de rechtspraak is daarover klaar en duidelijk. Buurtwegen kunnen alleen afgesloten worden als ze gedurende dertig jaar niet meer voor openbaar gebruik hebben gediend én als de gemeentelijke overheid op één of andere wijze haar bedoeling heeft uitgedrukt om de buurtwegen op te geven. Een voetwegje is pas een buurtweg als hij in de atlas van de buurtwegen staat ingeschreven. De atlassen kwamen tot stand in de jaren 1843-1846. De atlas van de buurtwegen had tot doel om het openbaar gebruik veilig te stellen van wegen met een onmiskenbaar publiek karakter. De atlas van de buurtwegen spreekt over ‘chemin’ (weg) en ‘sentier’ (voetweg). Een ‘weg’ behoort tot het gemeentelijke openbaar domein; een ‘voetweg’ is privaat eigendom belast met een erfdienstbaarheid van publieke doorgang. Een weg wordt aangeduid met volle lijnen, een voetweg met stippellijnen. Het origineel van de atlas der buurtwegen bevindt zich op de gemeente en is het enige rechtsgeldige document. De oorspronkelijke plannen mogen niet gewijzigd worden. Deze verbodsbepaling geldt voor veranderingen, afschaffing en verlegging van buurtwegen. De gemeente is wettelijk verplicht om de buurtwegen op zijn grondgebied te beheren en te onderhouden. Elke wijziging in het tracé van een buurtweg moet voorafgegaan worden door een openbaar onderzoek. De gemeenteraad moet dan oordelen over het nut van de wijziging of de afschaffing. Maar het is de bestendige deputatie van de provincie die het beslissingsrecht heeft. De provincie Vlaams-Brabant voert een handhavingsbeleid, dat betekent dat afschaffing of verlegging pas aanvaard wordt na zeer gefundeerde motivering. |
|
||
