spacer.gif (820 bytes)
4blauw.gif (837 bytes)

Het geld van achter d'oechelen

't is bijna op 

spacer.gif (820 bytes)
4blauw.gif (837 bytes) We nemen u even mee op een rondleiding in de boekhouding van Achter d’oechelen. Kijk maar rond, stel maar vragen, we leggen onze boekhouding voor u open. ’t is tenslotte uw blad. En voor een paar honderd lezers: ’t is tenslotte ook een beetje uw geld.

 
Wat het ons kost

Elk nummer van ADO wordt gedrukt op 4.100 exemplaren: het kost ons 613 euro aan drukkosten per nummer. Onze trouwe huisdrukker Acco, die ADO drukt sinds het prille begin, verwent ons daarmee al jaren met een zeer scherpe prijs en een goede service. In het verleden waren ze ook niet te beroerd om ons een paar nummers in het rood te laten gaan: het waren de tijden dat met de opbrengst van de jaarlijkse pizza-avond de schulden aan de drukker van het voorbije halfjaar werden vereffend. Maar die tijden zijn al lang voorbij: de afgelopen tien jaar knoopten we met ADO de eindjes makkelijker aan elkaar dan in de roemruchte beginjaren.

De distributie in alle brievenbussen van Oud-Heverlee kost ons 107,97 euro via BD, de commerciële distributiemaatschappij die reclamebladen verdeelt in 
Oud-Heverlee. Met de post is het dubbel zo duur. Voor wie wat op onze rekening stort, en ADO per post wil thuis gestuurd krijgen, verzenden we ADO apart via de post. Dat is ook een goede oplossing voor wie geen reclamebladen wil, en zo ongewild ook ADO moet ontberen. Die postabonnementen kosten ons een 30-tal euro aan portkosten per keer. Kortom, alles samen 750 euro voor elk nummer. 5 nummers per jaar, dat komt op 3.750 euro per jaar. De website kost ons een 50 euro per jaar en zo komen we op het ronde sommetje van 3.800 euro per jaar.

De kosten die redactieleden maken, hun portkosten, verplaatsingen, papier, postzegels, kopies links en rechts, sleet aan schoenzolen, werkuren, drankgelagen, vergaderkosten,... worden steevast vereffend met een schouderklopje en een glimlach van de financiële directeur. Dat is meer waard dan wat klinkende euro’s. We werken nu eenmaal voor de goeie zaak. Zo gaat dat.

De inkomsten: de pizza-avond en wat klein grut

Onze belangrijkste inkomstenbron is al jarenlang de winst van onze jaarlijkse pizza-avond. 287 sympathisanten kwamen op onze avond van 2004 een pizza, spaghetti of lasagne verorberen. Dat leverde ons 1.808 euro winst op, die van 2003 een historisch record van 2.026 euro. Meteen goed voor ongeveer de helft van onze jaarlijkse kosten, voor twee maar net geen drie ADO nummers. 
Elk jaar ook hebben we wat diverse inkomsten: de verkoop van onze cd’s met oude dorpsfoto’s bijvoorbeeld. Wie daarvoor 9 euro op onze rekening stort, krijgt van ons 2 cd’s met daarop 300 ontroerend mooie foto’s van het oude Oud-Heverlee en de andere dorpen in de buurt. Op onze vorige pizza-avond was slechts een deel van die collectie te zien. We verkopen ook nog altijd een cd-rom met lusvormige wandelingen en fietsroutes. Of je kan via ons die stafkaarten-cd rom van het NGI bestellen: àlle stafkaarten van Vlaanderen op één cd-rom aan 40 euro. Of die van Wallonië, ook 40 euro. (winkelprijs 50 euro). Dat kan nog steeds: zie de colofon op de laatste bladzijde of op onze website. Voorheen verkochten we ook een wandelboekje, en dat bracht ook weer aardig wat geld in het geld in het laatje. Bij de Koning Boudewijnstichting vielen we de afgelopen tien jaar al twee keer in de prijzen, wat ons telkens een duizendtal euro opleverde. En om het rijtje van diverse inkomsten af te sluiten: sinds drie jaar zijn we samen met andere verenigingen ook te vinden op de Weertse Feesten. We delen er mee in het werk en de opbrengsten.

Vroeger hadden we wel wat sponsors uit de commerciële hoek: DVV-verzekeringen en de toenmalige ASLK, nu Fortisbank, hielpen ons jarenlang een heel eindje verder met wat tastbare steun. Reclame-inkomsten van lokale handelaars zijn nooit een belangrijke bron van inkomsten geweest bij ADO. De redactieleden zijn niet de beste reclame-wervers. En niet alle klanten nemen het in dank af dat hun handelaar steun en sympathie laat blijken voor een kritische dorpskrant. Sommige politici hebben lange tenen en laten dat ook merken. Als je dan merkt dat sommige handelaars liever anoniem een storting geven, dan een advertentie, dan heb je al begrepen dat ons op dit vlak geen royale inkomsten liggen te wachten. 
Subsidies van de gemeente vraagt u ? Of van de cultuurraad ? We verslikken ons bijna in een lachstuip. Och, in het verleden was er af en toe wel een oppositielid te vinden die dat, ongevraagd en op eigen initiatief, in de gemeenteraad even publiek op de agenda bracht. Zodra oppositie en meerderheid wisselden, was dat weer afgelopen. En eigenlijk hebben we het zo ook het liefst: we zouden niet graag financieel afhankelijk zijn van de grillen van het gemeentebestuur. 

Erkend als culturele vereniging zijn we wel. Dat gebeurde precies in het jaar waarin de gemeente besliste om niet langer subsidies te geven aan alle culturele verenigingen op basis van het objectief becijferde voorstel van de cultuurraad. Weer niet gelukt. Sindsdien krijgen de culturele verenigingen die erom vragen, en een bevriend politieker inschakelen, bij een of andere gelegenheid wel wat subsidie toegestopt. Onder het motto: alleen voor vriendjes. ADO niet. Wij zijn geen vriendjes. Wij zijn liever arm maar proper. Anders zouden we bovenstaande regels niet meer mogen schrijven. We zouden onze subsidie kunnen verliezen. 
Inkomsten van lieve lezers.

Gelukkig hebben we u nog, lieve lezer. Voelt u ons al komen? Een 85tal van onze allerliefste lezers stort jaarlijks wat op onze bankrekening. Dat peloton van 80-90 lezers wisselt al die jaren wel wat van samenstelling, maar een ruime groep doet dat al sinds de beginjaren. We pluisden het even na: in 1985 hadden we 55 zulke lezers, in 1986 waren het er 76, in 1989 waren ze met 82. In 2003 en 2002 waren het er precies 85, maar daarom niet dezelfde personen. En in 2004 deed uw redactie geen oproep om te storten, we stopten in geen enkel nummer het klassieke stortingsformulier, en slechts 17 lezers gaven hun bank spontaan een opdracht. Onze schuld, dikke bult. 

De bedragen variëren, maar 25 euro is duidelijk het meest voorkomende bedrag. Anderen houden het bij 10 of 15 euro, maar ook van 30, 40 , 50, 75 en 100 euro schrikken we niet meer op. Al vinden we dat laatste soort zeer aangenaam. Twee keer al noteerden we in onze jarenlange financiële geschiedenis een storting van 250 euro. En wij blij. Maar we zijn ook blij met die lezer uit Oud-Heverlee die 2,5 euro stort en die uit Sint-Joris-Weert die 2 euro stort. Alle baten helpen, denken we maar.

De bodem van onze bankrekening

Twintig jaar geleden zaten we met ADO door de bodem van onze bankrekening: het banksaldo van 1 januari 1986 bedroeg –2196 Belgische frank. Een redactielid dichtte het gat met eigen middelen. Een jaar later prijkte er 15.994 op onze bankrekening, toen reserve genoeg om 2 nummers te drukken. In 1988 was dat al 36.554 fr, genoeg voor 4 nummers. 1992 en 1993 waren weer dieptepunten, met hooguit reserve voor 1 nummer. In 1994 prijkt er ruim 104.211 fr op onze rekening, waarmee we 5 nummers ver in de toekomst konden kijken. Zo bleef het duren tot januari 2001, waar we met 2004 euro toch weer 2 à 3 nummers verder konden. Een forse toelage, een koninklijk voorschot van de Koning Boudewijnstichting fleurde vanaf 2002 ons saldo op tot 4.300 euro. Daarmee konden we het meer dan 6 nummers lang uithouden. Het geld van de Koning Boudewijnstichting was bedoeld om gelijkaardige initiatieven op te starten, en dat hebben we dan ook gedaan: het geld werd doorgestort naar dorpskrant Kievit in Hasselt. Daardoor wordt weer pijnlijk duidelijk dat onze kassa gestaag krimpt en nu, in maart 2005 is de bodem van onze bankrekening sinds lang terug in zicht. 



Na betaling van drukkosten en distributiekosten van het februari-nummer hebben we nog precies 1.684 euro op onze bankrekening. Na betaling van dit april-nummer hebben we dan nog net genoeg om het nummer van juni 2005 te betalen. Voor het september én voor november nummer moeten we dan al rekenen op de te verwachten inkomsten van onze pizza-avond van november 2005. Pizza-avonden brengen doorgaans genoeg op voor net geen drie nummers. We halen dus wel het jaareinde van 2005. Maar verder ?

Tenzij. Tenzij u weer uit de hoek komt, dit overschrijvingsformulier aangrijpt om van uw bankrekening wat naar de onze te schuiven. Dan kunnen wij weer wat verder doen. En kan u ook in 2006 wat in Achter d’Oechelen lezen. Zonder uw steun lukt het ons niet. Wij hebben u nodig. En we hopen dat u ook Achter d’oechelen nodig vindt. Om de informatie te brengen die u elders niet vindt. Perfect zijn we zeker niet. We maken al eens fouten. Niet alle nummers zijn even goed. Soms wat teveel van hetzelfde. Maar we hopen dat u ons goed genoeg vindt. We doen ons best. Doet u de rest ?

We hebben uw steun nodig. Stort uw bijdrage op 001-1673405-37 van Achter d’Oechelen. Zodat we er ook nog in 2006 kunnen bij zijn. 

spacer.gif (820 bytes)