voorontwerp structuurplan


uit ADO 135	Een eerste voorontwerp van gemeentelijk structuurplan doorgelicht: onduidelijkheid en éénzijdigheid troef

	Herinnert u zich nog dat u vier jaar geleden werd uitgenodigd voor de start van de opmaak van een gemeentelijk ruimtelijk structuurplan? Waarschijnlijk niet meer, want al die tijd was er een totale windstilte rond dat plan. Tot zowat twee maand geleden een gunstige wind een voorontwerp op onze redactietafel liet belanden. In vorige ADO maakten we een artikeltje over één deelaspect van dat plan, namelijk de zoektocht naar mogelijke inplantingplaatsen voor een gemeentelijke ambachtelijke zone. Vandaag geven we een totaaloverzicht van het voorontwerp van structuurplan. Toch even benadrukken, het is nog altijd een voorontwerp, en er kan dus nog aan gesleuteld worden. Dat zal ook nodig zijn, dunkt ons, want het rammelt aan alle kanten. Maar we lopen vooruit, we beginnen met een samenvatting. Het hele voorontwerp (ruim 200 pagina’s) kan u trouwens downloaden van onze internetsite.

	Waarom is zo’n plan nodig? Zoals overal elders is de ruimte in onze gemeente beperkt en voor elk stukje zijn er vele gegadigden. Daarom is een lange-termijnplanning noodzakelijk. Er moeten nu eenmaal tegenstrijdige belangen verzoend worden, en elke ingreep kan volgende acties hypothekeren. Maar zo’n structuurplan is ook een van de voorwaarden om op gemeentelijk niveau geheel zelfstandig te mogen beslissen over bouwaanvragen en bouwvergunningen, zonder dat Stedenbouw daarin telkens tussenbeide moet komen. In Vilvoorde kan dat nu al. Niet helemaal van scratch De gemeente heeft de inhoud van het structuurplan slechts ten dele in de hand. Dikwijls overstijgt het ruimte-gebruik in een gemeente het plaatselijk belang. Het beheer van Meerdaalwoud bv, om maar iets te noemen. Dat beleid werd dan ook uitgestippeld in het Provinciaal Structuurplan Vlaams-Brabant en in het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen. Alleen wat van puur gemeentelijk belang beschouwd wordt, komt in het gemeentelijk Structuurplan. En natuurlijk moet al wat de gemeente daarin voorstelt aan die, al eerder opgemaakte, plannen voldoen. Flou artistique “Duurzame ontwikkeling” en “zuinig ruimtegebruik” zijn de uitgangspunten van het gemeentelijk structuurplan. Met vele dure woorden en mooie vage volzinnen worden deze principes beschreven en vertaald in concepten. In een volgend hoofdstuk worden die concepten dan toegepast op elke deelgemeente, op de Zoet-Water-omgeving en op onze bos-en natuurgebieden. In de volgende hoofdstukken heeft men het dan over meer over concrete plaatsen en punten. Daarbij blijkt dat duidelijkheid vaak ver te zoeken is. Heel dikwijls houdt men een slag om de arm, allerlei zaken “moeten afgewogen worden” of “er moet gestreefd worden naar”. Het bindend gedeelte van dit voorontwerp van plan is op cruciale punten zeer vaag. Dardoor wordt aan het toekomstig gemeentebestuur veel ruimte geboden bij beslissingen over toekomstige bouwaanvragen. Dat laat veel ruimte voor vriendjespolitiek. Veel onduidelijkheid Wat kan je anders besluiten als je op de ene pagina leest “ versnippering wordt ontsnippering “ en op de volgende “er moet rechtszekerheid gecreëerd worden voor de eigenaars van zonevreemde activiteiten in de Dijlevallei, Heverleebos en Meerdaalwoud” (blz. 87 en 98)? Wat te denken van de paragraaf over landbouwgebieden voor grondgebonden activiteit waar men ” … de nood moet onderzoeken aan niet-grondgebonden activiteiten met eventuele inplanting van een agrarische bedrijvenzone” (blz 103). Over de “verlinting “langs onze gemeentewegen wordt warm en koud geblazen: op blz. 107 een pleidooi tegen het oprukken van de lint-bebouwing in het open-ruimte gebied. Maar ook dat inbreiding van linten kan overwogen worden en op blz. 122 zelfs dat “…aan de rand van de woonkern, waar één zijde reeds bebouwd is, kan overwogen worden ook de overzijde te bebouwen. Eenzijdig? In het algemeen ligt de nadruk nogal op het verder dichtbouwen van de gemeente, vooral in Haasrode en het gebied tussen Hoog-Blanden en Laag-Blanden. Voor natuur en groen is er veel minder aandacht. Het lijkt een beetje op een gedoogbeleid, als het niet anders kan, mag de natuur blijven. Als ‘t maar niet stoort, zelfs in natuurgebied moet alles kunnen verbouwd en instandgehouden worden. Ook langs het Zoet Water waarover met een zeldzame duidelijkheid in het bindend deel wordt gesteld dat zonevreemde activiteiten zullen worden gedoogd. Bij de enige investering in natuur, een toegangspoort tot het bos in Blanden gaat direct een waarschuwend vingertje mee: wordt alleen ondersteund als er aan de overzijde een ambachtelijke zone komt. En als laatste voorbeeld: in Sint-Joris-Weert plant men een nieuwe ringweg dwars door natuurgebied, vanaf de hoek Beekstraat-Kauwereelstraat tot het einde van de Tilemansstraat. De compensatie voor het natuurgebied en de eigenaars wordt wel beloofd, maar niet concreet gemaakt. Natuur? Dat zien we later wel. De bedrijven mogen op meer begrip rekenen. De gemeente is bereid zowat elk zonevreemd bedrijf te regulariseren. Ald dat niet zou lukken dan moeten ze terecht kunnen in een nieuwe gemeentelijke ambachtelijke zone. Maar of dat zal gebeuren, is uiterst discutabel: de meeste van onze bedrijven zijn niet te verplaatsen of willen dat helemaal niet (bv Meerdaalhof, Appelfabriek, La Foresta, Don Bosco…) De vraag is dus of zo’n ambachtelijke zone wel een goede zaak is voor de gemeente. Wegen de hoge investeringen en het opgeven van de E40 als duidelijke grens tussen industrie en landbouw op tegen de mogelijke opbrengsten? Bovendien kan er veel makkelijker iets nuttigs gebeuren met de leegstaande of vrijkomende bestaande bedrijfsgebouwen in de gemeente. Alleen al in Sint-Joris- Weert staan er meer dan een handvol te verkommeren of te koop.

enkele details: (u kan het hele voorontwerp downloaden via de link "plannen en studies" op onze homepage)

Blanden en Haasrode groeien aaneen. De binnengebieden worden dichtgebouwd, op enkele uitzonderingen na (gele gebieden)

Oud-Heverlee Het donker gekleurde gebied mag dicht bebouwd worden, bebouwing in de grijze gedeelten moet ”afgewogen worden tegen de ruimtelijke structuur”.

Sint-Joris-Weert: In het mobiliteitsplan staat er geen woord over de omleidingsweg dwars door natuurgebied in de Dijlevallei. De omgeving van het station zal dichtgebouwd worden met minstens 15 woningen per ha.

	Ten slotte Over dit eerste voorontwerp werd tot nog toe slechts in beperkte kring gedebatteerd: in het schepencollege, in een gemeentelijke stuurgroep, met de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening, met andere overheden. Het studiebureau moet met al de ingezamelde bemerkingen aan de slag om de voorstellen te herwerken en bij te sturen. Een informatieronde naar alle inwoners is er niet geweest, de teksten worden ook niet officieel verspreid, een informatie-avond kon er niet af, een publiek debat over de meest betwistbare opties (een kmo-zone, een ringweg in Weert, wat doen we met zonevreemde bedrijven,...) wordt geschuwd. Allicht wordt over de herwerkte officiële plannen pas nà de gemeenteraadsverkiezingen de verplichte inspraakprocedure gestart. Was dat niet de werkwijze die de gemeente verweet aan de hogere overheid bij de perikelen rond het lawaaisportterrein? Binnenkort krijgen we ongetwijfeld weer verkiezings- folders die ons onveranderd een open informatiebeleid zullen beloven, waarbij het gemeentehuis een glazen huis moet worden. Blijkbaar staan er nog steeds grote struiken voor dat glazen huis, zodat sommige discussies achter d’oechelen kunnen worden gehouden..