 |
|
|
De rubriek van de moderne allochtoon(3)Cultuur en confituur
|
|
|
 |
Pijnlijk, pijnlijk, als allochtoon uit Bierbeek ben ik er wat cultuur betreft in Oud-Heverlee ernstig op achteruitgegaan. Aanleiding van dit schrijfsel was de aankondiging in Passe Partout van de show ‘Muzikale parels’ op 22 september jongstleden in de Roosenberg. Inderdaad, cultuur is als confituur: hoe minder dat je er hebt, hoe breder je het moet uitsmeren. Zo werd de Roosenberg aangekondigd als een ‘cultureel centrum voor al uw wensen’ en was voor deze wervelende nieuwe show Jonny White top of the bil (en dat laatste, dat heeft deze charmezanger, moet ik toegeven). Verloren hart, verloren droom, waar moet ik heen, ik zou je alles meer dan alles willen geven. Bukken, mensen. Bukken. Het lijkt er op dat cultuur in onze gemeente van een gehalte van het Anciaux Regime is. Veel geblaat en dure wol. Het VKT staat dan ook voor de vereniging voor klanten en toerisme. Vergelijk eens met ‘De Borre’ in mijn Bierbeek, daar is het Nutella en geen confituur, behalve als men de film van Lieven De Brauwer draait natuurlijk. Sioen, het Toneelhuis, ’t Arsenaal, Wim Opbroeck, Echt Antwaarps Tejahter, het Raamtheater, Julio Iglesias, Elvis Presley, de slimste mens, Raymond: ze zijn er allemaal kind aan huis. Maar hier in Oud-Heverlee : Jonny White, muzikale roosen en Kerstshow Winterwonderland en elk jaar bij het bal van de burgemeester Luc Steeno, het enige contract trouwens dat deze mens nog kan krijgen. Vroeger was het nog Will Tura, maar waar een wil is, is een weg en Will is nu weg. Maar dit laatste volledig terzijde. De Roosenberg ‘een cultureel centrum voor al uw wensen’ zou ik het zeker niet noemen. Zelden dat er iemand uit de gemeente er wat cultureel organiseert. Nochtans strijkt onze VKT een compensatietoelage van 20.000 euro per jaar op omdat inwoners van de gemeente speciale tarieven zouden krijgen. In het belang van de goegemeente heb ik daarom een diepte-onderzoek gedaan naar andere activiteiten in de Roosenberg dan bovenstaande. Het eerste wat opvalt, is dat er zo weinig wordt georganiseerd. De leegstand is bij wijze van spreken van een zelfde gehalte als de voetbalvelden aan de Zoete Waters. Zonde eigenlijk van zo’n prachtige zaal. Als er iets wordt georganiseerd kan je deze ruwweg opdelen in twee rubrieken. Enerzijds discoparty’s van dj2dj, club nights, donna de fun de hits, jim tv, techno, heavy metal met een beetje overlast in de buurt. Kortom het tegengestelde van de muzikale Roosen. En anderzijds exquise exorbitante trouwfeesten, ik geef toe, meestal van allochtonen. Las u ook het boek, een voormalig bestseller: ik heb u nooit een Roosenberg beloofd? Elke vier maand krijgen we bovendien een A4 stencilke in de bus met: tentoonstelling van schilderijen annex receptie in het gemeentehuis. De lay-out van dat A4-tje is te vergelijken met deze die nog in bepaalde delen van Rusland wordt gebruikt, met stempel van de gemeente, handtekening van de burgemeester en de eerstaanwezend secretaris. Net dezelfde lay-out als de ophokplicht voor ons pluimvee trouwens. Als een mens ergens de (vogel)pest aan kan hebben, is het wel dit. Tussen haakjes, toch vreemd dat in Oud-Heverlee alle straten ophokplicht hebben en in heel Bierbeek slechts twee huizen. Maar dit volledig terzijde. En dan zie je in het volgende gemeenteblad dat er voor een bedrag van 1000 euro een schilderij is aangekocht. Het gemeentebestuur van Oud-Heverlee – zo vermeldt de web-site -wil het gemeentehuis gebruiken als permanente tentoonstellingsruimte voor kunst. Wanneer mensen voor een bestuurlijke reden toch naar het gemeentehuis moeten, kunnen ze van de nood een deugd maken en genieten van de tentoongestelde kunstwerken. Wie heeft eigenlijk al van deze gelegenheid gebruik gemaakt? Het gemeentebestuur heeft niet de meest werkmensvriendelijke openingsuren. en veel deugd doet het wachten niet. Verleden keer had ik het voor, toen ik weer een formulier 56quater bis c) moest afhalen; door mijn bewondering voor de schilderijen was ik in de rij twee keer voorgestoken. En dan is er natuurlijk onze fameuze paddestoel aan de Spaanse Veranda annex terras. Dat is beschaming in het kwadraat, wat zeg ik tridraat. Bukken mensen, bukken. Het is misschien het ideale en goedkoopste middel om de trekvogels af te leiden. Maar daarin gaan ze toch iets te ver. Nu hebben ze deze paddestoel ook nog eens herverfd in blauw met gele stippen. En als je als aandachtige observator – wat ik in het belang van het algemeen moet zijn - goed kijkt, zie je dat ze verf tekort hadden. Inderdaad achteraan, niet te zien vanaf de M. Noëstraat maar des te beter vanaf het winterwandelpad, is de paddestoel grijs en niet geverfd. Nochtans, met een simpele ingreep kunnen we Oud-Heverlee cultureel op de kaart zetten. Laat me daarom toe een positief opbouwend voorstel te doen, anders zou je nog denken dat ik een zure bruggepensioneerde zou zijn. Een voorstel die én de kunstliefhebber én het VKT plezier kan doen. Laat ons een kunstwerk van Panamerenko aankopen en deze plaatsen op het eilandje van de ophokplicht-paddestoel. Er is keuze te over. De aeromodeller of misschien de raket of de scotch gambit die in het SMAK toch staat te verkommeren, de bing of the ferro lusto X . Hoe we dit zullen financieren: daarover in een volgende bijdrage meer. In deze tijden kan dit toch geen probleem meer zijn. Gelijkgestemden, reageer want we moeten snel zijn, op de volgende vergadering van het VKT staat als agendapunt : aanmaak en verkoop van confituur van paddestoelen. Gerrit |
|
|
uit
ADO 135