 |
|
|
reacties op een vorig nummer |
|
|
 |
Zoals meestal ontvingen we wel wat reacties op onze pennenvruchten. Des te beter, wij vragen niet liever: u kan altijd reageren met een ouderwetse brief. U weet wel met een postzegel en zo, of met een mailtje naar redactie@achterdoechelen.be
of desnoods anoniem via het formuliertje op onze website. Op onze website publiceren we uw reacties steevast achter het artikel waarop u reageerde. |
|
|
|
Beste We vonden vandaag in de bus “achter d’oechelen”, een gazet die ik altijd graag lees. De laatste paar exemplaren waren voorzien van een lichtvoetig satirisch stukje over diverse dorps-gebeurtenissen of toestanden. Ook dit keer was dat het geval. Ik bespeur bij mezelf een reflex om zelfs dat artikel als eerste te lezen omdat het, in tegenstelling tot de andere artikels, bij mij een glimlach het ernstig fronsen doet wegdeinen. Niettemin kan het geen kwaad wanneer een satirisch stukje ook strookt met de werkelijkheid. Het zou anders bij mensen die zich aangesproken voelen toch nog fronsen boven de wenkbrauwen te weeg kunnen brengen en een verongelijkt gevoel. Wanneer ge schrijft over “De Paddenstoel” en zijn nieuw (niet erg weerbestendig) kleurtje is het onterecht om daarvan de gemeente(werkers)de schuld te geven. Het herschilderen van dit dorpsmonument is nl. het initiatief van een paar plaatselijke jongeren die toch ook wel vonden dat “ons toeristisch uithangbord” ernstig verwaarloosd werd. Bij wijze van grap zijn ze met wat goedkope verf en een geleend bootje bij nacht en ontij hun prille leven gaan wagen om als nog een vrolijk spektakel te gaan bewerkstelligen waarvan zowel de nijlganzen als de andere buitenlandse toeristen een goed humeur overhouden bij het passeren van het Spaans Dak. Ik laat de bekendmaking van de snode daders natuurlijk achterwege. Laat deze opmerking u zeker niet weerhouden om in de toekomst nog leuke artikels te produceren over het wel en wee van de gewone mens in een plattelandsgemeente en zijn kleine ergernissen. |
|
|
|
Onze “moderne allochtoon” heeft met zijn artikel in vorige ADO “cultuur en confituur”, de directie van VKT doen schrikken
(wakkerschrikken?). In het artikel werd het schrale cultuuraanbod in de gemeente op ludieke wijze gehekeld. Maar het stukje was natuurlijk niet bedoeld om een grondige analyse van de programmatie te maken. Af en toe gebeurt er toch wel iets in de Roosenberg dat mag gezien worden, of iets waaraan een hoop dorpelingen met hart en ziel gewerkt hebben. Daarom willen we u deze aanvulling, (rechtzetting willen we het niet noemen, want er stond niets scheef) niet onthouden.. Wij willen vanuit VKT toch even reageren op het artikel van Gerrit in uw laatste nummer. Iedereen heeft het recht een eigen mening te hebben. En iedereen heeft het recht om deze mening kond te doen. Gelukkig maar. Wij hebben respect voor de mening van Gerrit en willen deze ook niet weerleggen. Toch denken wij dat enige informatieve aanvulling vanuit VKT het artikel van Gerrit een beetje kan nuanceren. VKT is wel degelijk bekommerd om kunst en cultuur. Binnen de schoot van VKT is een `werkgroep kunsten' werkzaam. Ook het bestuur zelf neemt rechtstreeks een aantal initiatieven. Wij geven hier een klein overzicht. VKT biedt inderdaad een animatieprogramma aan in de Roosenberg met Muzikantenstad, de herfstshow Muzikale Parels en de wintershow WinterWonderLand. Maar VKT biedt ook een animatieprogramma aan in het park voor kinderen met vertellingen, verhalen en circusanimatie. Daarnaast organiseert VKT een ruime waaier van culturele activiteiten, zoals de driejaarlijkse tentoonstelling van monumentale kunst op de Molenvijver van het Zoet Water, de tentoonstellingen Kunst in het Gemeentehuis, waarbij wij proberen lokaal talent aan bod te laten komen, de tweejaarlijkse tentoonstelling Kunst buiten Huis, de SintAnnaconcerten en recentelijk de poëzieavonden. VKT organiseert ook de Gemeentelijke Teken? en Schilderacademie. Bij heel wat van deze activiteiten wordt ook nauw samengewerkt met de succesvolle Gemeentelijke Academie voor Muziek en Woord. Het is misschien ook goed om te onderlijnen dat De Roosenberg hoofdzakelijk een receptieve functie heeft. Zoals de ontmoetingscentra in Sint?Joris?Weert, Blanden en Haasrode. Cultuur is een ruim begrip. Wij willen verschillende doelgroepen bereiken en diverse cultuuruitingen aan bod laten komen. Hierbij hebben wij heel veel aandacht voor de mensen uit de eigen gemeente en de eigen regio. Wij zijn ook erg bekommerd om de participatie aan kunst, vandaar onze inspanningen om de participatiedrempel laag te houden. Wij zijn inderdaad geen elitaire cultuurrakkers die hun neus ophalen voor artiesten zoals Will Tura, Luc Steeno of Johnny White, om de mensen te noemen die in het artikel van Gerrit staan vermeld. Maar inderdaad, het kan beter. Het kan altijd beter. En wat Panamarenko betreft, het is niet zeker dat hij de préselectie voor Kunst op het Water zou gehaald hebben. Met vriendelijke groeten, In de gedrukte ADO is alleen een passage uit deze brief afgedrukt. U kan de brief in extenso lezen op onze website. Wat het zinnetje over Paramarenko betreft, geachte voorzitter: u kon wel eens gelijk hebben. Wij weten dat de kunstenaars in het selectiecomité zwaar in de minderheid zijn en dat hun selectiecriteria heel anders liggen… |
|
|
|
Op de cover van vorig nummer stond een prompte oudere dame, die toevallig door het beeld liep bij een huwelijksreportage. Dat leverde een spontane foto op die door onze vakjury tot winnaar van onze fototentoonstelling werd uitgeroepen. We vroegen onze lezers wie deze vrouw kende. U reageerde massaal. Betty, zo heet ze, belde zelf ook. Momenteel woont ze in één van de serviceflats in het dorpscentrum van Oud-Heverlee “Mozaiek”.We brachten haar een bezoekje en bezorgden haar enkele mooie afdrukken van de foto. Niet verwonderd zijn als één en ander resulteert in een stukje in volgende ADO: “het leven zoals het is: serviceflats Mozaiek” |
|
|
uit
ADO 136