Uit ADO 143

Diane Grauwels:
de nieuwe voorzitster van het OCMW

Diane Grauwels komt uit een CVP-nest in Oud-Heverlee.
Ze groeide op in een gezin van 5 kinderen in een boerderijtje aan de Ophemstraat. Vader was landbouwer en kwam uit een gezin van 7 kinderen, zijn moeder was van Oud-Heverlee. Zelf heeft ze een dochter van 21. Vader Grauwels kwam op voor de CVP. Diane werd ook gevraagd. De appel en de boom, dus.

Diane woonde eerst in Sint-Joris-Weert en nu in Haasrode.
Ze vindt Haasrode een gezellig dorp waar heel wat te doen is en de mensen vriendelijk zijn tegen elkaar.
Wij bespeurden een zekere voorkeur voor Haasrode. Maar dat zal wel liggen aan het feit dat geen van de interviewers van Weert is. Anders had deze paragraaf er heel anders uit gezien.

Het is trouwens al de vierde keer dat ze zich kandidaat stelde op de lijst van de CD&V, twee maal werd ze OCMW-raadslid, daarna eenmaal gemeenteraadslid en nu voor het eerst een utvoerend mandaat, OCMW-voorzitster.

Om dat naar behoren te kunnen doen nam ze politiek verlof op haar werk in Gasthuisberg waar ze nog 3 dagen op 5 werkt en sinds 15 jaar jonge patiëntjes begeleidt, nu voornamelijk in ambulante zorg. Nog eerder werkte ze in een kinderkribbe. Een sociaal mens dus, zoveel is duidelijk.

Ze doet het werk als voorzitster graag. Waar vroeger het OCMW-bestuur een soort afspiegeling was van de gemeenteraad – met de politieke spelletjes van dien – ligt nu meer de nadruk op de kwaliteit van de werking met degelijke agenda’s en steeds meer dossierkennis van de raadsleden. Dat is een groot verschil met eind jaren ’80 en begin jaren ’90, toen ze in de OCMW-raad zetelde. De functionarissen die voor het OCMW werken hebben nu ook meer afgelijnde domeinen (schuldbemiddeling, leefloon, senioren, politieke vluchtelingen, …) wat de efficiëntie ten goede komt. Er is ook veel overleg met de staf en in een open relatie is veel bespreekbaar. Tussen de verschillende OCMW’s wordt meer overlegd en samengewerkt.

Als prioriteit stelt Diane dat het OCMW iedereen zo goed als mogelijk moet kunnen begeleiden en dat de drempel tot het OCMW – die er nog steeds is – zo laag mogelijk wordt.

Daarnaast is ze hoopvol dat in deze legislatuur het dossier van de Kouter er zal komen. Dat zal in verschillende fasen verlopen. Binnen enkele jaren moet het mogelijk zijn de eerste steen te leggen voor het rusthuis, serviceflats en dienstencentrum op de gronden die eigendom zijn van het OCMW.

Ook sociale woningbouw is een grote prioriteit en Diane merkt op dat de gemeente daar al te lang mee getalmd heeft, maar dat er een kentering is gekomen. Sociale woningbouw wordt almaar belangrijker omdat meer en meer relaties afbreken, waardoor steeds meer éénoudergezinnen ontstaan. Ook groeit het aantal koppels met lagere inkomens dat nood heeft aan een betaalbare woonst. Ook in onze zogenaamd ‘rijke’ gemeente wordt de kloof tussen arm en rijk groter. Kijk maar eens naar de kloof tussen de ‘have and have not’ op vlak van bouwgronden. Wie niet geholpen wordt door zijn familie of niet over een hoger inkomen beschikt, kan zich hier geen lapje grond meer veroorloven, laat staan er een stulpje op bouwen.

Op onze vraag of op de grond in de Korbeekdamstraat in Oud-Heverlee een project zal gerealiseerd worden, is het antwoord dat er voorlopig nog geen sprake van is. En het Winkelveld, ook in Oud-Heverlee en waarover Achter d’oechelen al dikwijls vragen stelde, blijft een ‘zeer moeilijk dossier’ omwille van de tegenwind van de omgeving … . Misschien moet er dan teruggeblazen worden, denken we bij ADO … .

Diane kijkt positief aan tegen haar verantwoordelijkheid. En eigenlijk, zegt ze, is ze blij omdat dit echt een job is die ze graag doet. Vanuit haar eigen familiesituatie in het verleden weet ze hoe het voelt om het moeilijk te hebben.