![]() |
|
|
|
![]() |
|
Collectief spektakel en exposities in alle deelgemeenten van Beauvechain (Hamme-Mille, Tourinnes-la-Grosse, Nodebais, Beauvechain zelf, La Bruyère en Nethen) ADO sprak met een van de leden van de vzw ‘Les Amis de Tourinnes’ (‘De Vrienden van Tourinnes’), Joseph Vanderhasselt. |
|
![]() |
|
Hoe en waarom
het begon ![]() |
In
de grootgemeente Beauvechain was er eens een ceramist, Max van der
Linden. Hij overleed 10 jaar geleden en was een telg uit een gegoede
familie die in een vierkantshoeve in Agbiermont bij Nodebais woonde. 42
jaar geleden besloot hij de cultuur van de gemeente naar de mensen te
brengen, door de mensen. |
![]() |
|
Hoe het evolueerde |
De laatste jaren werden de oorspronkelijk religieuze verhalen vervangen door meer |
![]() |
|
43 jaar feest![]() |
Het
artiestenparcours wordt jaarlijks georganiseerd door de vzw De Vrienden
van Tourinnes, de geestelijke erfgenaam van het werk en van de
activiteiten van Max van der Linden en viert dit jaar 43 jaar
artistieke creaties en 33 jaar collectief spektakel. Dat
collectief spektakel vindt elk jaar plaats in de prachtige Romaanse
kerk van Tourinnesla-Grosse, zo genoemd omwille van zijn dikke
vierkante toren. De kerk is geklasseerd als patrimonium door het Waalse
Gewest. De vzw bestaat uit een 10-tal enthousiaste medewerkers. Zij stellen een lijst samen van professionele kunstenaars (exposition d’art actuel). Een kunstenaar die al eerder participeerde kan bevriende collega’s uitnodigen voor de professionele expositie: de vzw laat in principe iedereen toe. Er is een overeenkomst met het departement Cultuur van de Franse Gemeenschap voor de jaarlijkse ondersteuning van de activiteiten t.b.v. 12.000 euro (vijfjaarlijks herzienbaar). Verslag van het gebeuren wordt elk jaar overgemaakt aan het cultuurdepartement. Een docent van La Cambre (Ecole Nationale Supérieure des Arts Visuels uit Brussel, opgericht door Henry van de Velde) maakt deel uit van de vzw, wat de keuze en goedkeuring van de professionele artiesten vergemakkelijkt. Let wel: de artiesten moeten niet per definitie Franstalig zijn of in het Franstalige landsgedeelte wonen… Sommige artiesten vragen een financiële vergoeding, met name voor een creatie ter plekke. Een ander luik vormen de ‘artistes en liberté’ die zich spontaan kunnen aanbieden en ofwel in de grootgemeente zelf wonen ofwel vrienden, kennissen en/of familie laten exposeren in hun huizen. Bijkomend voordeel voor de bezoekers is dat ze de huizen, boerderijen, erven, tuinen en omgeving tegelijkertijd kunnen ontdekken, waarbij we fantastische plekken en uitzichten kunnen ontdekken. Er zijn een 60-tal locaties, verspreid over alle deelgemeenten en de variatie aan disciplines van de deelnemende kunstenaars is zeer groot. Net zoals het niveauverschil tussen de kunstenaars groot is, waardoor de kunstroute geen ‘elitair’ of zogenaamd ontoegankelijk bijsmaakje krijgt. |
![]() |
|
Dynamiek![]() |
Er
wonen in de grootgemeente Beauvechain veel artiesten en muzikanten,
zowel professionelen als amateurs. De input voor dit jaarlijks
kunstgebeuren komt voornamelijk van hen, zij leveren de dynamiek.
Lagere schoolkinderen van alle scholen in de grootgemeente (over de
grenzen van publieke & privé-scholen heen) vormen een koor met 150
zangertjes die deelnemen aan het gebeuren. Een 50- tot 70-tal acteurs en koorleden geven door de jaren heen vorm aan het collectief spektakel en de deelnemers vernieuwen en verjongen geleidelijk. Opmerkelijk veel organisaties kampen met het probleem van vernieuwing en verjonging (denken we maar aan uw aller ADO!), maar De Vrienden van Tourinnes lijden niet onder dit fenomeen! Hoe komt dat? Volgens onze gesprekspartner Joseph Vanderhasselt kan dit verklaard worden door de samenhang van de bewoners van de gemeenten die het belang en de zin van het jaarlijks weerkerende evenement inzien en aanvoelen. De Vrienden van Tourinnes geven een gezicht aan het cultureel leven van de gemeente naar buiten toe en ze voelen zich daar goed bij. En wij, aan de andere kant van de zogenaamde ‘taalgrens’ voelen ons er ook goed bij. Dat blijkt des te meer uit de bezoekers van de feesten waarvan er een op twee Nederlandstalig is (of ‘Vlaamstalig’, indien dat uw voorkeur wegdraagt). In Vlaanderen ziet men daarentegen niet erg veel Franstaligen rondlopen wanneer er een culturele activiteit plaatsvindt. Zijn Franstaligen meer streek- en huisgebonden en zijn Vlamingen meer gericht op het ‘buitenland’? Joseph Vanderhasselt denkt van wel, ook op Europees en wereldvlak, maar hij kan dat niet duiden (zeker is dat hijzelf van gemengde afstamming is: Vlaamse moeder uit Beersel, Franstalige vader uit Brussel). |
![]() | |
Integratie over de taalgrens heen | Onderwijs In ons Franstalig landsgedeelte hebben al meerdere (lagere) scholen tweetalig onderwijs (Jodoigne, Namen, …). D.w.z dat de helft van de vakken in het Frans, de andere helft in het Nederlands gegeven worden. Die scholen hebben een enorm succes en vormen wellicht een van de oplossingen voor een geslaagd samenlevingsmodel tussen de twee landsdelen. Een idee voor onze Vlaamse politici? Cultuur Het cultuurcentrum in Beauvechain en CC De Borre in Bierbeek legden al jaren geleden contacten. Zo is er bijvoorbeeld dit jaar een fotografieproject i.s.m. beide gemeenten tussen 9 oktober en 8 november 2008 in cc De Borre en van 10 tot 30 november 2008 in Beauvechain. Op de website van het cultuurcentrum staat het als volgt beschreven: Foto/Photo is een fotografieproject dat zich richt tot de amateurfotografen zowel uit Waals- als uit Vlaams-Brabant. Het project bestaat uit twee luiken: enerzijds een fotowedstrijd en anderzijds een tentoonstelling. De grens tussen Vlaanderen en Wallonië is een belangrijk gespreksonderwerp in de actuele media, waarbij ze meer blijkt te zijn dan louter een taalgrens. Vaak wordt gezegd dat die grens symbool staat voor de scheiding tussen twee volkeren met elk hun eigen karakteristieken. Wat is het dat Vlamingen zo verschillend maakt van Walen en omgekeerd? De amateurfotografen van beide taalgroepen leggen hun visie hierover fotografisch vast. De zes beste foto’s verschijnen in het straatbeeld in Bierbeek en Beauvechain, de overige foto’s krijgen hun plaats in de tentoonstelling in het cultuurcentrum de borre en in Beauvechain tijdens de feesten van St-Martin. (Dit project is een samenwerking tussen vijf studenten culturele studies aan de K.U.Leuven, Masereelfonds, KWB en Davidsfonds Bierbeek, Centre culturel de la vallée de la Néthen en cultuurcentrum De Borre. Met ondersteuning van de Provincie Vlaams-Brabant, het Prins Filipfonds, de gemeenten Bierbeek en Beauvechain) Meer info over de tentoonstelling, de randactiviteiten zoals taalgrenswandeling en praatcafé, vind je terug op de website van CC De Borre: www.deborre.be En Oud-Heverlee? Een andere piste tot grotere interactie tussen de taalgroepen kan bijvoorbeeld totstandkomen via het zomerfeestcomité van Oud-Heverlee, of van gelijkaardige initiatieven in andere deelgemeenten die toch steeds onder den toren blijven. Ideeën en kunstenaars zouden met het initiatief in Tourinnes-la-Grosse uitgewisseld kunnen worden. We kunnen ook een debat organiseren over belangrijke gemeenschappelijke onderwerpen met deelnemers uit beide gemeentes, etc. etc. Waar wachten we nog op? Après nous le déluge? Dat denken we bij ADO niet. |
![]() | |
Contact | Secretariaat Françoise Persoons 5, rue Delahaye 1320 Tourinnes-la-Grosse 010 86 71 15 secretariat@tourinnes.be www.amisdetourinnes.org |
![]() |