ADO: Waar zijn jullie mee bezig?
Philip: Wij bereiden onze eerstvolgende activiteit voor, nl. een sobere
maaltijd in het kader van Broederlijk Delen.
ADO: Kun je al iets kwijt over jullie plannen?
Michael: Net zoals vorig jaar gaan we de mensen uitnodigen op een
eenvoudige broodmaaltijd tijdens de vasten. Maar minstens even belangrijk vinden wij de
informatie over derde wereldlanden, over honger, uitbuiting, allerlei onrechtvaardige
toestanden en daar zijn we nu mee bezig: wij willen tijdens die sobere maaltijd de mensen
iets meer vertellen over de landen waar projecten lopen. De grote groep is verdeeld in
kleinere groepjes en ieder bestudeert een werelddeel: wij hebben Afrika gekozen.
ADO: Wat doen jullie nog zoal bij OP POST?
Bert: Onlangs hebben wij een sterrestoet door het dorp gehouden met
zang, fakkels en iedereen was verkleed als herder, koning of engeltje. Wij verkopen ook
zelfgemaakte popcorn, wafels, bloembollen (canna's) uit Ruanda, kerststukjes. Maar het
hoogtepunt is wel ons kindercircus OP POST dat elk jaar op het einde van de paasvakantie
plaatsvindt. Wij doen alles zelf: allerlei circusnummers zoals acrobatie, clowns, fakir,
goochelen, enz.... worden ingestudeerd. Daar zijn we elke dag van de paasvakantie mee
bezig. Ook voor de public relations, het klaarzetten van de tent, aangepaste muziek, drank
en taart zorgen wij zelf. Elk jaar maken we dezelfde zenuwachtige en spannende toestanden
mee om alles op tijd klaar te krijgen maar het lukt toch altijd.
ADO: Wat doen jullie met de opbrengst?
Katlijn: In het begin ging alles naar het project van Lou Michels. Lou
is een dorpsgenoot en een zeer goede vriend. Hij werkt nu al enkele jaren bij de Pygmeeën
in NO Zaïre en houdt ons geregeld op de hoogte van wat hij daar doet en hoe de mensen
ginder aan landbouw doen, oliepersen maken, ateliers bouwen mede dank zij onze steun. Maar
nu zamelen wij ook geld in voor andere projecten zoals voor weeshuizen in Ruanda,
Somalië, 4de wereld in ons land, enz...
Ondertussen, terwijl er rustig verder gewerkt wordt en kranten,
tijdschriften, encyclopedieën, van hand tot hand gaan, komen "de kleintjes"
binnen. Zij moeten wel even goed uitkijken waar ze hun voetjes zetten want zowat iedereen
zit op matrassen op de grond en de "bronnen" liggen overal uitgespreid. Ik slaag
erin een paar van de jongsten bij mij te krijgen.
ADO: Wat hebben jullie gedaan?
Annelyn: Wij hebben in een andere kamer een cassette ingesproken voor
de wereldomroep. We mochten allemaal iets zeggen. Dat wordt dan over heel de wereld
uitgezonden en Lou luistert daar ook elke week naar. Het was heel tof!
ADO: Van wanneer ben jij bij OP POST gegaan?
Beatrijs: Vanaf het derde leerjaar. Dat is de minimumleeftijd. Mijn
broers en zussen waren er toen ook al bij en ik heb er echt heel erg naar uitgekeken om er
ook bij te komen.
ADO: Wat vinden jullie nu zo leuk aan OP POST?
Aart: Er wordt hier van alles gedaan: knutselen zoals de arme kinderen
in Afrika, spelletjes spelen, wafels bakken, soms naar een video of dia's kijken en nog
veel meer. Maar het tofste van alles is het circus. Vorig jaar was ik circusdirecteur en
moest ik de nummers aankondigen. En in de sterrestoet was ik koning: ze hebben mij de hele
tijd op een troon gedragen. Dat vond ik prachtig maar het was wel heel erg koud.
Het uurtje OP POST is bijna voorbij. Het geroezemoes in deze bezige
bijenkorf sterft langzaam uit als de oudste van de groep eventjes aandacht vraagt om de
stand van zaken op te nemen. Dit is het moment om nog enkele vraagjes te stellen aan de
grote groep.
ADO: Hoelang bestaat OP POST al?
Sam: Ongeveer 10 jaar geleden zijn we met enkele jongeren uit de buurt
samengekomen om een clubje - dat heette toen de Arm - Help - Club - op te richten. Onze
bedoeling was geld inzamelen voor Lou Michels die toe voor de eerste keer naar Zaïre
vertrok. Al snel groeide dat kleine groepje aan tot een groep van ongeveer 40 kinderen.
Ondertussen zijn we ook van naam veranderd en heten we sinds enkele jaren OP POST. Van de
oorspronkelijke leden blijven er niet zoveel meer over omdat ze hogere studies doen en dus
minder tijd hebben om naar de vergaderingen te komen.
ADO: Wie beslist wat er tijdens die vergaderingen gedaan wordt en
wanneer?
Sofie: Degenen die ouder zijn dan 16 vormen een stuurgroep. Zij komen
elke vrijdagavond samen en dan worden er voorstellen besproken, wordt het financieel
verslag voorgelezen, geëvalueerd, enz. Zaterdagavond is het dan vergadering met de hele
groep. Soms worden er verschillende activiteiten georganiseerd voor de kleinsten en de
groteren, zoals vandaag bijvoorbeeld.
ADO: Doen jullie ook wel eens activiteiten buiten de eigen parochie?
Nele: Ja, 2 jaar geleden zijn we met ons circus naar Antwerpen
getrokken omdat ze ons gevraagd hadden de randanimatie te verzorgen tijdens de Vlaamse
Kerkdagen. We hebben toen voor heel veel mensen opgetreden. Het was hard werken, maar wel
heel tof.
Vorig jaar hebben we ook meegewerkt aan de animatie van Broederlijk
Delen.
SARAH,