Tja begon hij, toen hij onze stoeiende kinderen bezig zag, in mijnen tijd....

"In mijn jonge tijd, ik spreek nu van meer dan 50 jaar geleden, dan waren we als kind bijna altijd in het bos, maar niet om te spelen. Kwart na vier, na schooltijd trokken de kinderen naar het bos. In de zomer was dat vooral om bosbessen te plukken. Het bos stond daar toen vol van (wijst met een uitgestrekt gebaar in het rond). nu zou je nog met moeite een kilo bij mekaar krijgen. Ik herinner mij nog goed dat we in 1941 met de vijf kinderen uit ons gezin wel 10.000 frank bij elkaar plukten. Een pak geld in die tijd. Er waren toen verscheidene opkopers van bosbessen hier in Haasrode, en wij gingen ze allemaal af, de ene zou eens 5 cent meer bieden dan de andere.

Er was trouwens altijd werk voor kinderen in het bos. Hout sprokkelen was ook kinderwerk. Je kan je niet voorstellen, hoe opgeruimd het bos eruit zag toen, er lag geen tak op de grond. Oudere jongens klommen in de dennenbomen tot waar het groene hout begon en van boven naar beneden werd het dode hout weggekapt. Droog hout werd ook wel met een soort sikkel op een lange steel van op de grond naar beneden gehaald. En af en toe werd er wel eens echt een boom omgehakt ook, ja, we zijn wel eens een paar keer moeten gaan lopen...

In de jaren na de oorlog herinner ik mij nog goed dat men geregeld munitie liet ontploffen in de "springputten’ achter het munitiedepot. Eerst liet men dan de sirene loeien, en dan moest je dekking zoeken, want meer dan eens hoorden we de stukken metaal inslaan, zelfs tot aan de M.Theresiakapel.

De bomen rond de springputten zouden zelfs onverkoopbaar zijn, omdat niemand zijn zaagblad wil riskeren op de metaalsplinters in die bomen.

Man, zal ik u eens zeggen hoe ik van een matige fles wijn een goeie maak? Wel, ge doet een flinke schep bosbessen en een beetje suiker in uw "slechte" fles. Een paar dagen laten staan zonder stop, anders kan de stop eraf springen door de gisting, en dan opnieuw de stop erop. Nog een jaartje laten liggen en voilą. Lekker man!"