uit ADO nr. 91

   Bijna iedereen in en rondom Oud-Heverlee kent het industriële gebouw van beton en staal dat langs de Waversebaan ligt op hetzelfde domein als de Schapraai, het 'praatcafé met fijne burgerkeuken'. In dit gebouw zijn de administratieve diensten gevestigd en de Groene Kring die zich richt op de behoeften van de land- en tuinbouwjongeren, de Katholieke Landelijke Jeugd (KLJ), de Landelijke Rijverenigingen (LRV) en de Belgische Warmbloedpaarden (BWP).

ruiterschool.jpg (16602 bytes)

Schalkse

ruiters

bloeiende verenigingen

   Er is ook een binnenpiste met tribune waaronder 2 slaapzalen voor cursisten werden ingericht - een voor het vrouwelijk en een voor het mannelijk geslacht, ja wat dacht u? - met een capaciteit van 20 bedden. Behalve de 19 paardenboxen met erboven stro opslagruimte, zijn er leslokalen, een cafetaria met terras en een buitenpiste. De buitenschool wordt als centrum voor nationale activiteiten gebruikt. De paardensportvereniging (voor het Vlaamse landsgedeelte) telt ongeveer 11. 000 leden, de vereniging van warmbloedpaarden (voor heel België) is uitgegroeid tot een 7000-tal leden. In 1937 al werden de Landelijke Rijverenigingen opgericht door Kanunnik De Mey uit Boezinge in West-Vlaanderen. Hierdoor kreeg de KLJ, toen nog BJB (Boerenjeugdbond) genaamd, een unieke ontspanningsvorm. Sinds 1992 werd de IRV erkend als een autonome afdeling van de Belgische Boerenbond, die zowel de rij- en de bestuurstechnische vorming van de leden als de verenigingswerking diende te behartigen. De Mey stichtte in 1955 het stamboek van het Beigische Warmbloedpaard. Langs de oprit van de ruiterschool staat een borstbeeld van deze ondernemende priester.

Stamboeken

   De leek-lezer onder ons denkt wellicht bij het woord 'stamboek' aan 'stamboom' zoals wij die bij de menselijke (nou ja) wezens kennen: goed gedacht. Door een kruising van de beste paarden- bloedlijnen in West-Europa verkreeg men het Belgische warmbloedpaard, een mooi, modern, correct en harmonieus rijpaard met lange lijnen en aangename soepele bewegingen. Het BWP heeft de tweede plaats bereikt van 's werelds beste stamboekpaarden, terwijl het in vergelijking met de grote mastodonten een klein stamboek is, met momenteel 160.000 namen geregistreerd in de computer.

Een stamboek is een register dat alle belangrijke gegevens van het paard bevat, zoals voormoeders en voorvaders en uiterlijke kenmerken zoals witte vlekken en weerborstels in de vacht.

De stamboeken zijn van groot belang omdat niet alle paardeneigenaars willen dat hun paard gebrandmerkt wordt vanuit dierenvriendenoogpunt of ook omdat merken weggesneden of weggebrand kunnen worden. En dan zit je misschien plotseling met een waardeloos ander beest, zonder bewijsmateriaal.

Behalve het warmbloedpaard, dat kracht en spieren nodig heeft en speciaal voor jumping en dressuur gefokt wordt, bestaat er het volbloedpaard, geschikt om te rennen en het koudbloedpaard, dat doorgaans een goed trekpaard hoort te zijn. Het verschil zit hem in de hoeveelheid zuurstof die door de rode bloedlichaampjes kan vervoerd worden. Zo, dat weten we dan ook weer. En nu fokken maar.

De nieuwbouw

   In 1958 kocht de ABB het herenhuis en bijbehorend gebouw aan de Waversebaan 99 in Oud-Heverlee.

In de loop van de jaren 80 werd duidelijk dat de bestaande accommodatie niet meer voldeed aan de verwachtingen: de binnenpiste moest beantwoorden aan de internationale normen van 20 op 60 meter, de buitenterreinen zijn eigenlijk niet groot genoeg maar uitbreiding is niet toegestaan. Men besloot het

oude gebouw grotendeels af te breken. Alleen de tribune met de ondergelegen stallingen en slaapzalen bleef bestaan en de rest werd nieuw gebouwd. ABB heeft het nieuwe gebouw bekostigd, dat LRV van hen huurt. Daarvoor hadden de LRV -kantoren in Leuven vlak bij de Boerenbond, wat niet erg werkzaam was gezien de 60 à 70 -tal 3 daagse cursussen die in de Ruiterschool in Oud –Heverlee jaarlijks plaatsvinden. Daar ter plekke zijn is uiteraard veel praktischer.

In 1994 werd het nieuwe bouwwerk ingewijd. Het schepencollege en de politiediensten van Oud-Heverlee drongen er op aan een oplossing te zoeken voor het parkeerprobleem dat met name langs de Waversebaan en in de St.- Annastraat onstond tijdens manifestaties.

 

Bomen versuschalles wagens.

   Tja, het grote dilemma komt ter sprake. De buurtbewoners hadden veel last van wildparkeren , dan spreken we niet van twingo’s maar van heuse vrachtwagens voor paardenvervoer – en verscheidene auto’s werden terecht weggesleept. Het enige parkeerterrein dat ter beschikking stond op het domein was afgezoomd met grote bomen die het, volgens sommigen architecturaal niet erg geslaagde bouwwerk , aan het oog van de voorbijrazende auto’s of voorbij slenterende wandelaars onttrok. Om de kerk in het midden te houden werd het kiezen tussen twee kwaden. De bomen moesten plaats maken voor de noodzakelijke parkeerruimte. Daarbij komt dat de oprit naar de parkeerruimte in de St.-Annastraat nu verhard is, zodat ook daar de parkeerproblemen in de mate van het mogelijke vermeden worden. De buurt wordt zo ontlast van parkeeroverlast, maar helaas zijn we de bomen kwijt.

De LRV heeft rekening moeten houden met verschillende belangen en een compromis gezocht . Ze hadden zich elders kunnen vestigen, maar Oud-Heverlee heeft een naam in de nationale en internationale ruiterwereld en een ruiterschool verplaats je niet zomaar even.

activiteiten

   De ruiterschool is een centrum dat ten dienste moet staan van de twee bewegingen. De activiteiten moeten rechtstreeks in verband staan met de doelstellingen van de LRV en de BWP. Jumping is de belangrijkste activiteit en verder wordt er een beetje dressuur gedaan en vinden er keuringen plaats van paarden om bijvoorbeeld te zien welke hengst mag dekken.

Honderd keren per jaar komen hier mensen binnen - fils à papa, filles à maman – die vragen of ze hier geen rijlessen kunnen nemen. Neen, die moeten naar bijvoorbeeld Meerdaalhof. Mensen die hier komen zijn in eerste instantie lid van een plaatselijke vereniging ergens in Vlaanderen , die een eigen paard hebben en met dat paard naar hier komen.

Er zitten nooit meer dan 15 cursisten in een groep. De doelstellingen van de LRV zijn absoluut niet commercieel, zij staan in dienst van leden die werkelijk van de ruitersport hun beroep willen maken. Zo zijn er ruiterscholen in bijvoorbeeld Bilzen en Torhout waar jongeren die hun tweede middelbaar achter de rug hebben een beroepsomleiding in h et fokken en africhten van paarden kunnen volgen. Voor deze opleiding worden drie eisen gesteld: motivatie, aanleg en financiële mogelijkheden(ca. 25.000 fr. per maand inclusief internaat voor paard en student), dus niet voor iedereen weggelegd en beurzen bestaan niet. Het jaarlijkse lidgeld voor de LRV bedraagt 1350 fr. en daarvoor is de ruiter volledig verzekerd en kan zij of hij een heel jaar deelnemen aan alle activiteiten.

Iemand die goed in de paarden sport in België is bijna gedwongen om richting Duitsland te gaan om financieel te overleven. In België zijn er zeker nog geen drie mensen die hun kost kunnen verdienen als ruiter, omdat er te weinig evenementen en prijzengelden zijn. Bij ons rijden de mensen nog altijd voor een medaille of voor een schotel. In Wallonië bestaat een tegenhanger van onze Landelijke Ruitervereniging, maar die is minder gestructureerd dan in Vlaanderen. Het landelijke heeft niet te maken met het land België maar wel met het landelijk milieu.

In Nederland bestaan er twee verenigingen, een protestante en een katholieke (naar goeie oude gewoonte). In tegenstelling tot wat veel mensen denken, zijn de LRV en de BWP autonome verenigingen die geen financiële steun ontvangen van de Boerenbond. De werking van de LRV wordt volledig bekostigd door de ledengelden en door subsidies van BLOSO. 

Geluidshinder

   De bewoners van Oud –Heverlee worden soms op zondagvoormiddag opgeschrikt uit hun slaap door een schallende luidsprekerstem die exotische namen en nummers afroept en scores weergeeft. Dat lawaai kan danig onze ruist verstoren. Om hier wat aan te doen heeft de ruiterschool opdracht gegeven aan alle verenigingen die gebruik maken van de binnenpiste de buitenluidspreker alleen te gebruiken om een paard en ruiter op te roepen.

 Helaas houdt niet iedereen zich aan deze afspraak. In het vervolg zal er dan ook een boete opgelegd worden aan hen die de regels niet volgen. Het luidsprekersgeluid kan bij evenementen die in de buitenpiste plaatsvinden natuurlijk niet weggewerkt worden;

 Mar ja, als er bij de voetbal of op Don Bosco iets te doen is, kan ook het hele dorp meegenieten. We moeten maar een beetje met elkaar leren samen leven.

schallende ruiters?

   Met dank aan Eddy Laeremans voor de tij die hij nam voor dit gesprek tussen alle (paarden)activiteiten door. (Sommige bijkomende informatie werd overgenomen uit de speciale uit de speciale editie van het tijdschrift van het Belgische Warmbloedpaard.)

Ook na dit interview mochten de inwoners van Oud-Heverlee en de Dijledal wandelaars nog meegenieten van de activiteiten in de binnenpiste, inclusief het aanhoren van de scores. Wordt het boetesysteem wel effectief toegepast? Of spreekt men in Oud-Heverlee binnenkort, na de schalkse ruiters, ook over de schallende ruiters?