Vele mensen hebben dus hun vaste verblijfplaats op een kampeerterrein of weekendverblijfpark. Nochtans is dat al altijd verboden geweest. Maar eigenlijk heeft het tot 1993 geduurd voor de Vlaamse Gemeenschap (departement toerisme) hier paal en perk wilde aan stellen..

In dat jaar stemde de Vlaamse Gemeenschap een decreet dat (nogmaals)stelde dat het onwettig is een caravan of chalet op een kampeerterrein als vaste verblijfplaats te betrekken. Recreatie en wonen mag niet langer verstrengeld worden. Bestaande kampeerterreinen en de weekendverblijven zouden voortaan tot één geheel samengesmolten worden, en mogen nog uitsluitend voor recreatieve doeleinden gebruikt worden. De uitbater van de camping moet er dus voor zorgen dat er voortaan niemand meer permanent op hun terreinen woont. Anders kunnen ze hun vergunning verliezen.

Veel bestaande campings zijn evenmin in orde met tal van andere voorschriften. Brandveiligheid of sanitaire voorzieningen bv. Ook reglementen van stedenbouw over perceelsgrootte, afstand tot perceelsgrenzen en eventuele aanbouw, stratenaanleg, openbare verlichting, sociale huisvestingsnormen, veiligheidsvoorschriften moeten geëerbiedigd worden.

Permanente bewoners op een sociaal aanvaardbare manier herhuisvesten is natuurlijk de moeilijkste taak. Het probleem is complex en de oplossingen zo mogelijk nóg ingewikkelder. Ook al omdat de bevoegdheden zo versnipperd zijn. Behalve het departement toerisme/recreatie hebben ook binnenlandse zaken, ruimtelijke ordening (huisvesting) en de gemeente rechtstreeks met deze materie te maken.

De kleurrijke folder heeft 3 bladzijden nodig om al het aanwezige komfort en voordelen op te sommen : "...heerlijke beboste omgeving, de mogelijkheid om 250 bouwgronden van elk minstens 200 m2 grootte te huren of aan te kopen met een lening zonder voorschot, waar u een stacaravan kan plaatsen of uw landhuisje kunt zetten of zelf bouwen tot 60 m2 en 5 m hoogte (verdieping en garage mogelijk) mét bouwvergunning en notarisakte natuurlijk!"

Onze foto’s vertellen een ander verhaal.

Dat dit verblijfspark al 23 jaar lang absoluut niet in orde is met welk reglement dan ook wordt uiteraard verzwegen. De bewoners worden er op alle gebied tussen genomen: waarborgen worden niet terugbetaald, het drinkwater is niet altijd drinkbaar, en de elektriciteit is in prijs verdubbeld voor hij bij de huurder aankomt. Sanitaire voorzieningen ontbreken gewoon...De belastingen zouden zelfs geïnd worden door de b.v.b.a. La Hetraie en niet worden doorgestort aan de gemeente....

Het merendeel van de bewoners van La Hêtraie is Franstalig, wat de integratie in onze gemeente aanzienlijk bemoeilijkt. Veel van hen worden in St. Joris Weert als 'arme luizen' aanzien en verdacht van (kruimel)diefstallen of zelfs van moord. Volgens cijfers van '92 is ongeveer een derde werkeloos en een derde gepensioneerd. Enkele hebben werk (al of niet in het zwart) maar de meesten leven van een vervangingsinkomen.

Moest het echt allemaal zo lang duren? Stel u even voor. In 1977 is het hele Vlaamse gedeelte van camping Beukenbos natuurgebied. Wat niet belette dat er nog een illegale manege bijkwam.

Wat de sociale kant betreft, in 1990 reeds werd omwille van de van de schrijnende omstandigheden op de camping een project opgestart om de bewoners te sensibiliseren. Via buurtwerking trachtte men in te spelen op de maatschappelijke problemen die zich voordeden: huisvesting, tewerkstelling, gezondheid....

We citeren uit het SIF: Medio ‘96 draaide alles op een laag pitje, ondermeer omdat er van beleidswege nog altijd geen duidelijke optie genomen was op de sluiting van de onderneming .

Maar we zouden het over de toekomst hebben.

Het SIF plan is op dat vlak duidelijk. Het park moet op vrij korte termijn dicht. Rekening houdend met de juridische procedures zou dat daar tegen begin ‘99 sprake moeten van zijn. Er moet een ontradingspolitiek gevoerd worden en er komt een controleorgaan dat juridisch verantwoordelijk zal zijn voor het sluiten, leegmaken, wegslepen en verzegelen van percelen en caravans.

Ook het OCMW heeft een strikte planning. Tegen eind ‘99 zouden nog eens 8 gezinnen een nieuw onderzak moeten vinden.

Maar momenteel zouden er liefst 63 percelen op La Hetraie vast bewoond zijn. Wat met deze mensen? Geen enkele gemeente ziet natuurlijk graag dat álle permanente campingbewoners zich in hun gemeente blijvend vestigen. Dat kan een onredelijke druk leggen op de gemeentes met dit soort campings. Gezien de welstand van de gemeente Oud-Heverlee zou het nochtans geen slecht idee zijn als er wat meer sociale huurwoningen gebouwd worden waar de zogenaamde 'kansarmen' opnieuw een werkelijke kans krijgen zich te integreren en volwaardig lid te worden van de maatschappij. (België is overigens een van de westerse landen met het minst aantal sociale huurwoningen!)