 |
||||
|
||||
uit ADO nr. 98 |
|
|
|
Achter d’oechelen is zeker niet bekend om
zijn rubriek gebroken armen en benen. In tegendeel, we herinneren ons niet dat we al ooit
uitgebreid berichtten over een ongeval. Maar voor hetgeen de, nu gepensioneerde, tuinman
Frans Trevels uit Oud-Heverlee meemaakte, maken we graag een uitzondering. Het inspireerde ons wel tot volgend stukje |
|
|
|
|
|
|
Het sprookje van de machtAlbert en Paola in Oud-Heverlee
|
|
|
||||
|
||||
|
||||
Het ongeval |
|
|
|
Het ongeval dat Frans Trevels overkwam, gebeurde op 20
oktober op het kruispunt van de Celestijnenlaan en de Boudewijnlaan, de oprit naar de E40
zeg maar. Een drietal auto’s van het Hof reden richting Brussel. In de middelste
BMW
zat prins Albert. Ze werden begeleid door een escorte van de Leuvense politie op de moto.
Terwijl de auto’s het rode licht negeerden, moesten de agenten het verkeer op de
Celestijnenlaan tegenhouden. Maar daar ging het fout, Frans’ auto botste tegen de
auto waarin Albert zat. Een escortewagen, ramde op zijn beurt de wagen van Frans. De
chauffeur dacht namelijk aan een aanslag. De op het dak vervoerde kruiwagen vloog door de
ruit van de escortewagen en Frans bleef bewusteloos achter. Meer dan vijf jaar verliepen voor de rechter de schuld van het ongeval verdeelde: 2/3 van de verantwoordelijk kwam toe aan de hofwagens en 1/3 aan de stad Leuven, voor de gebrekkige begeleiding. Daarmee was de lijdensweg van Frans niet ten einde, want geruzie tussen vijf verschillende verzekeringsmaatschappijen leidde ertoe dat het uitbetalen van de schadevergoeding oeverloos uitgesteld werd. Deze week bereikten deze eindelijk een akkoord Frans Trevels krijgt een vergoeding voor zijn vernielde auto, een kleine morele schadevergoeding en ja, 1480 frank voor de vernielde kruiwagen. Samen nog niet genoeg voor een nieuwe wagen. Meer dan nationale bekendheid zal Frans Trevels aan zijn avontuur niet overhouden. |
|
||||
|
||||
|
||||
het sprookje van de macht |
|
|
|
In Oud-Heverlee zijn er nog die mijn wagenpark zeker
herkennen, piekerde Koning Albert. Dan zal ik maar eens mijn blinkende 750cc bestijgen. Wat hij daar kwam zoeken in Oud-Heverlee? Wel vrouwlief had toch haar zijn zinnen gezet zeker op zo’n spetterende ligfiets, en die wou ze eens gaan uitproberen bij onze plaatselijke fietshandelaar. Ze zullen mij ook niet gauw herkennen, dacht onze sire, met mijn cool leren frakske. Terwijl hij zo in gedachten verzonken vanuit de Fonteinstraat gezwind de Dorpsstraat indraaide gebeurde het... Milledieu….weer bijna prijs…ternauwernood kon hij nog juist een voetganger ontwijken, die godbetert het op de rijweg liep. "Wel kerel, hebben ze u hier op de fröbelschool geen verkeerslessen gegeven?? "(Albert’s taalgebruik was niet altijd zo "up to date" in zijn talgebruik dat had u al wel gemerkt aan zijn shitvrije vloek en hoe hij het bezigheidsinstituut voor de jongsten noemde.)"Kunt ge niet op de stoep stappen???" Ja maar….stribbelde de verbouwereerde jongeman tegen, toen hij uiteindelijk van zijn verbazing bekomen was…ik wil wel, maar.. Tja toen zag de Koning het ook wel in, hier klopte iets niet. Enfin, om de nog van schrik bibberende jongeman te bedaren, besloot Albert de jongeling uit te nodigen voor een goeie pint in het plaatselijke jeugdhuis de JOOW. Aldaar aangekomen verschoot het intelligente meiske achter de bar dusdanig dat zij haar rokertje uit haar mondhoek liet vallen. "Op zijn minst blauwe Gauloise" dacht den Albert misprijzend. Nu, koningen in het algemeen, en den Albert in het bijzonder, zijn gekend om hun psychologisch doorzicht. "Zit gij niet onder de stress, lief kind?" trachtte hij het ijs te breken."Gij leeft hier in zo’n rustgevend boerengat, wat is het dat u zo bezwaart?? Rustgevend, antwoordde de jongedame, wel ge zegt daar zoiets. Gisteren werd ik ook,al wandelende met mijn hond, zo goed als doodgereden. De Dorpsstraat is één brok ellende voor de voetganger. "Ik wil u geloven", vloekte Albert "Straffe toeren daar aan de fietsenmaker." Ja juist, antwoordde het meisje, maar mijn grootvader en mijn moeder en mijn vader en ook al mijn zussen hebben heel hun hele leven al geprobeerd iets aan die toestand te veranderen; niets gekort. Ik weet zelf ook niet hoe het beter kan hoor, er moet nog altijd de bus door de Dorpsstraat kunnen rijen zeggen ze. |
|
||||
|
||||
|
||||
|
|
|
Ondertussen was ook Paola binnengekomen Zij had iets over
ADO gehoord, en wilde daar het fijne van weten. Zeker een afkorting voor Adamo, dacht ze
gecharmeerd. Toen ze van haar boze gemaal hoorde wat er aan de hand was, aarzelde ze niet lang. "Is het vandaag geen dinsdagavond?" "Vooruit dan, op naar het gemeentehuis!." En zo gebeurde het dat de koningin der Belgen op haar ligfiets naar Vaalbeek sjeesde, gegangmaakt door haar gemaal op de moto. Paola schoot in haar Italiaanse furie en zei het eens goed aan de verenigde goegemeente. Koning Albert beperkte zich tot een dreigend vingertje naar zijn naamgenoot. |
|
|
|
|
|
|
|
| En, het wonder geschiedde. Wat na jarenlang
lamenteren, dagenlang schrifturen produceren en urenlang langzaamverkeer dia avonden nooit
of te nimmer werd bereikt, geschiedde op die dag : er werd nagedacht over de
veiligheid van ons nageslacht.
de Dorpsstraat in Oud-Heverlee |
 |
