De gebeurtenissen op 8 oktober

Zondagmiddag, de stemverrichtingen zijn nog aan de gang tot 15 u, valt het de SP-getuigen op dat voorzitter Schiepers in Sint-Joris- Weert Marianne Thyssen komt oppikken aan het stemlokaal. Ook Rene Feyfer stapt rond de middag in Haasrode in dezelfde auto. Bestemming onbekend voor de SP’ers. Naar, zo wordt intussen bevestigd, restaurant Chateau de Namur (The conference) waar ook Albert Vandezande aanwezig is. Terwijl de verkiezingen nog aan de gang zijn, zitten de 4 CVP-onderhandelaars (Schiepers, Thyssen, Feyfer, Rom en een technisch medewerker van Marianne Thyssen) reeds samen met Albert Vandezande.

Verscheidene CVP kandidaten hebben totaal geen weet van deze afspraak, en dat geldt eveneens voor meerdere verkozenen van Fusiebelangen: ze weten noch waar Vandezande zit, noch met wie hij waarover onderhandelt. De CVP-kandidaten blijven volgens afspraak stand-by en bereikbaar via of ten huize van Myriam Peperstraete-Deprez.

Zodra in het hoofdbureau de stemcijfers per partij bekend zijn, wordt dit doorgebeld naar voorzitter Schiepers. Met een eigen computerprogramma berekent die meteen de zetelverdeling, en de onderhandelingen met Fusiebelangen gaan van start.

Vandezande vraagt het burgemeesterschap en biedt de CVP hetzelfde aan als wat de SP kreeg: 2 schepenambten en het voorzitterschap van het OCMW. De CVP bedankt voor het OCMW en wil drie schepen-ambten. Op die wijze wil de CVP de pariteit bekomen in het schepencollege (3-3,) omdat men er vanuit gaat dat daarmee meer te bereiken valt. Dat wordt uiteindelijk ook zo geregeld. Volgt een discussie over de verdeling van de bevoegdheidspakketten.

Intussen belt Agalev-lijsttrekker Govaerts op de gsm van CVP-voorzitter Schiepers: Agalev heeft de uitslagen gekregen en wil met de CVP aan tafel. Ward Govaerts herkent op de achtergrond duidelijk de stem van Albert Vandezande. Govaerts zegt dit ook met zoveel woorden tegen Schiepers, die daarop inhaakt.

Vanuit Agalev-kant worden nog allerlei pogingen ondernomen om in te spelen op de CVP-onderhandelaars. Minister Aelvoet doet nog een poging, en ook Mark Eyskens vraagt later op de avond bij Marianne Thyssen nog na of ze daar met een kartel scheepgaan. Tussendoor lopen er ten huize van Marianne Thyssen een serie boze telefoontjes binnen van kiezers (“kiezers die tussen de CVP en Agalev bengelden”) . Die reageren boos of teleurgesteld: ze stemden op Thyssen als alternatief voor Vandezande en hoorden inmiddels dat de CVP bezig is met Vandezande te depanneren. Marianne Thyssen wordt daarvan verwittigd door haar partner, wat alvast tot effect heeft dat de CVP-opstelling nog wat verhardt.

De onderhandelaars komen tot een akkoord. De CVP krijgt een reeks aantrekkelijke “portefeuilles”: ruimtelijke ordening, verkeer, jeugd, economie, huisvesting, senioren, leefmilieu, groen, informatie, sociale zaken, welzijn, ontwikkelings-samenwerking, en last but not least informatie. Fusiebelangen heeft de bevoegdheden van de burgemeester: politie en burgerlijke stand, en daarnaast ook openbare werken (allicht voor Vandezande zelf), middenstand, onderwijs, cultuur, recreatie, sport, begroting en financiën.

Er wordt nog afgesproken dat voortaan de schepenen zelf hun dossiers zullen voorbereiden voor het schepencollege, de schepenen voor hun terreinen naar buitenuit de nodige autonomie zullen krijgen (op de gemeenteraad niet monddood zullen zijn), en alles paritair in het schepencollege zal worden bedisseld. De beslissingen inzake openbare werken en personeels-beleid zullen verlopen op basis van objectieve criteria. “Da’s wat anders dan het vroegere akkoord waarbij SP en Fusiebelangen een beurtrol in de benoemingen afspraken”, zegt ons een CVP onderhandelaar.

In de vooravond trekken zowel de CVP onderhandelaars als Albert Vandezande naar hun collega’s raadsleden. Inmiddels is ten huize van Myriam Deprez, waar de CVP afspraak heeft, een Agalev-delegatie komen aanbellen. Die delegatie schuift aan in het salon, maakt een praatje, tot CVP- voorzitter Schiepers komt aangeland die duidelijk maakt niet gesteld te zijn op de Agalev-aanwezigheid. Later betitelt hij die Agalev-aanwezigheid als huisvredebreuk. De Agalev-delegatie druipt onverrichterzake af, en zoekt de SP’ers op die in een Haasroods café hun electoraal verdriet wat verdrinken.

Binnen de CVP wordt het bereikte voorakkoord voorgelegd aan de nieuw verkozen raadsleden. Er wordt een hartig woordje gediscussieerd, lang niet iedereen is enthousiast over de gang van zaken en het bereikte akkoord. Het akkoord wordt uiteindelijk goedgekeurd. De nieuw verkozen CVP-raadsleden tekenen nog dezelfde avond het formulier waarbij ze Albert Vandezande voordragen als burgemeester. Dat formulier is een sleutel-document in de coalitievorming: een raadslid mag wettelijk slechts één voordracht tekenen. Enkel als de regering nadien nog verzoekt om een eventuele tweede voordracht, kan dit nog eens, wat enkel in quasi-onbestuurbare gemeenten voorvalt. Ook de verkozenen van Fusiebelangen ondertekenen die avond het akkoord en de voordracht van Vandezande.

Binnen Fusiebelangen gold de afspraak dat wie het meeste voorkeurstemmen haalde, aanspraak kon maken op een schepenambt. Ellen Vanvlasselaer en Alexander Binon worden dus schepen. Jules Albrechts blijft ondanks zijn pover stemmenresultaat VKT-voorzitter. Voor het OCMW-voorzitterschap is er nog geen beslissing, er zijn twee kandidaten. En dat gaat niet om Rachel Clabots of Frans Rentmeesters, zegt Albert Vandezande, die daarmee de geruchten over de ambities van de twee ex-schepenen logenstraft. Binnen de CVP is er nog geen formele beslissing over de aanduiding van de schepenen. Maar uiteraard ligt voor Marianne Thyssen, Marc Rom en Adri Daniels de weg breed open.

Vrij duidelijk is de afspraak tussen de CVP en Fusiebelangen voor de verkiezingen gemaakt : de start van de gesprekken nog voor de resultaten bekend waren, bewijst dat. Met die afspraak verzaakte de CVP met vrij grote zekerheid vooraf al aan een burgemeesterssjerp voor Marianne Thyssen. Wie stemde in functie van de vermeende tweestrijd Vandezande-Thyssen was er aan voor de moeite. Enkele hoofdrolspelers wisten al voor de verkiezingen dat het een match Vandezande + Thyssen tegen de rest was. De kiezers niet.