 |
|
|
|
|
|
 | Het
moest er dus eens van komen, een artikel over een Vlaamse gemeente die
aan de onze grenst en waar nogal wat van onze meer
geëngageerde gemeentegenoten naar verwijzen als we alweer
eens geconfronteerd worden met de ondraaglijke lichtheid van de
manier waarop onze gemeente bestierd wordt. Niet dat we groen van
jaloezie zien, want het gras is altíjd groener aan de andere kant. Het logo van Bierbeek is de fameuze watertoren, beschilderd met een wereldbol. Die staat symbool vermoeden we voor een open en op de wereld gerichte gemeente, en dat lijkt ook zo. Wij hebben zoiets niet. Wie ADO leest weet dat we in onze rangen een kloon van Koen Meulenaere hebben, onze Gerrit, en dat die van Bierbeek naar Oud-Heverlee verhuisde, zijn roots nooit ontkend heeft maar nooit terug verhuisde naar zijn oorspronkelijke plek. Dus moet het hier toch beter zijn? Onze Gerrit pleit in deze kolommen voor een zonevreemde en niet volkseigen Panamarenko – een inhoudsloos en nikszeggend en stupied idee als u het ons vraagt, zoals de kunstenaar zelve. Neen, laten we voor Oud-Heverlee misschien als logo die omvergevallen paddenstoel van het Zoet Water nemen, waar hij het ook over heeft: die zegt veel over de kabouterpolitiek alhier. Het kan ook anders. Dat toont Bierbeek, gedeeltelijk althans. Bierbeek dus, zoals Oud-Heverlee ook een groot groen slaapdorp met een evenzeer hoog gehalte aan hoog opgeleide inwoners en dito inkomensniveau. Weliswaar niet zo rijk als wij, maar toch in ons goed (?) gezelschap. Maar toch verschillend. ADO ging onlangs dus maar op een avond op de valreep en op de fles met een koppel allochtone Bierbekenaars die zich als autochtonen bekennen en al lang het onderscheid tussen auto en allo niet meer zien. Van Bierbeek dus, et fier de l’être. Dit wordt geen facts and figures stukje (daar hebt u er al meer van in deze ADO, het ene spijtig genoeg alweer hallucinanter dan het andere), maar een badinerend-helikopterend en deels vergelijkend stukje. |
|
|
| Oei, een moeilijk en gevaarlijk woord: beleidscultuur |
Als
we de verwezenlijkingen van het Bierbeeks gemeentebestuur over de
laatste decennia zien, dan wordt het ons als Oud-Heverleenaren wat rood
om de wangen, karmijnrood bij wijlen. Op nogal wat beleidsdomeinen
neemt de gemeente daar het voortouw, zijn ze pro-actief bezig. En dan
spreken we zowel over het politiek personeel als over de ambetantenaren; |
|
|
| Wie Bierbeek zegt, denkt De Borre  |
Tot spijt van wie ’t benijdt, zullen we maar zeggen. |
|
|
Lokaal cultuurbeleid |
Een
van de domeinen waarop gemeenten zich kunnen profileren, zonder al te
veel en dikwijls fnuikende inmenging van de hogere overheden, is het
lokaal cultuurbeleid. We hoorden dat Bierbeek maar wat graag met onze goeddraaiende academie een verregaand samenwerkingsverband zou willen opzetten – goed idee, want op dat vlak scoren we erg goed hier bij ons, dat mag wel es in de verf gezet worden – maar denkt u dat onze verkozene(n?) daar ooit al opgekomen is, laat staan er kan inkomen, of er haar schouders onder zou zetten? Oud-Heverlee heeft in de vorige beleidsperiode zelfs verzuimd om in te stappen in het lokaal cultuurbeleid (wat de gemeente een gratis cultuurbeleidscoördinator zou opleveren en 1 euro per inwoner per jaar, te spenderen aan gemeenschapsvorming). Bij het ter perse gaan van deze ADO was onze gemeente nog steeds onzichtbaar op de lijst van de goedgekeurde aanvragers. Uw dienaar schreef dat al meer dan zes jaar geleden ook in dit blaadje. Maar ja, er wordt alleen actie genomen hier als er de naam van de verkozene verkeerd gespeld wordt, zo lijkt het. De Borre speelt ook een actieve rol in het grensoverschrijdende project met Beauvechain (zie het vorige artikel in deze ADO) |
|
|
| Milieu, een speerpunt | Bierbeek is koploper in Vlaanderen wat betreft milieupilootprojecten: milieuvriendelijk bermbeheer, promotie van individuele waterzuivering, vaststellen van lekkage van stookolietanks (toen het nog gratis kon en was). Ook hier zien we een cultuur van ambtenaren die door de politieke overheid gedekt en gestimuleerd worden. |
| |
| Ruimtelijke ontwikkeling: een voorbeeldje | In een van de deelgemeenten (Lovenjoel) ligt het impressionante en schitterende Groot Park (Salve Mater), nu eigendom van de K.U.Leuven. Men wil er een multifunctioneel woon- en werkpark van maken. In plaats van dat allemaal maar door promotoren en eigenaars onderling te laten bedisselen, zoals dat in Vlaanderen dikwijls het geval is, heeft de gemeente dat pro-actief aangepakt en voor heel wat sociale, mobiliteits- en andere klemtonen gezorgd. Daar kroop heel wat werk en vergaderen in, maar zo hoort dat in een democratie. In dat park ligt ook het kleine/fijne BEK-huis (een low key en heel boeiend kunsthuis voor beeldende kunst, waar we ook heerlijke klassieke en jazzconcerten meemaakten en dat samenwerkt met de gemeente – het is ook de stek van Roel Dieltiens, Vlaanderens beste cellist en zijn ensemble Explorations). Zie www.beksite.be. |
| |
| Sociale huisvesting: inhaaloperatie | Het lijkt wel of het daar het walhalla is, of lag het aan de uitgelezen wijn die we onze gasten serveerden? Uiteraard is niet alles rozengeur bij de buren. Zo liep Bierbeek stevig achter op vlak van sociale woningbouw, maar zijn ze wakker geschoten en hebben ze enkele projecten opgestart. |
| |
| Ontwikkelingssamenwerking: permanente en structurele aandacht | De gemeente Bierbeek heeft een ambtenaar voor ontwikkelingssamenwerking. Kijk eens. Niet dat door geld te zoeken voor een ambtenaar plots een hele sector gaat draaien, maar als dat iemand is die wat vrijheid krijgt en zich gewaardeerd en geapprecieerd weet, dat kan toch helpen niet? Jongeren van Bierbeek gaan naar Zuid-Amerika waar Bierbeek een partner heeft. |
| |
| De stem van de burger in de lokale media: noppes! | Ha! Dat is een domein waar Bierbeek hier eens wat kan komen leren. Want een ADO, dat hebben ze daar nog niet. Kwatongen beweren dat ze dat niet nodig hebben omdat het beleid daar transparant genoeg is. Die vraag laten we in het midden. Maar toch heeft er in de vorige eeuw kort ooit een blaadje ‘achter d’oechelen’ bestaan. |
| |
En guise de conclusion | Tot daar een zeer summier en veelal lovend overzicht. We hadden het niet over mobiliteit, of over politiewerking en openbare werken, natuur, cafés en frietkoten, dorpsfiguren, openbare pissijnen, sport ende festiviteiten, ongevallenstatistieken, zelfmoordcijfers en heiligverklaringen, etc. Moet u zelf maar eens naar op zoek gaan. Eindigen we met de stelling dat wat er hierboven (niet hierneerwaarts) aan positiefs over onze buren gezegd ende geschreven is, voor een deel te danken is aan langvolgehouden inspanningen, veel energie en veel ‘warmhouderij’ van een aantal aandachtspunten. In een volgend nummer willen we een mythische Bierbekenaar aan het woord laten, die trouwens blijkbaar ook een tijd naar Oud-Heverlee verkaste. Zijn naam verklappen we niet. Zou het dan toch beter zijn aan deze, onze kant van de heuvel (in casu de Berg van de Bergenstraat in Haasrode dus)? En hoeven we dus niet meer te pleiten voor de natuurlijke fusie van Bierbeek met Haasrode, die trouwens historisch en landschappelijk is. Want wat heeft een Haasroods bevrijdingsfront zin als het is om van het ene juk onder het andere terecht te komen? |
|
|