Uit ADO 147

1.596 bezwaren
                tegen het structuurplan

• Alle belgen gelijk voor de wet
• De adviezen van de Gecoro

U herinnert het zich nog wel uit een vorige ADO of uit het gemeentelijk informatieblad.
De gemeente werkt aan een structuurplan ruimtelijke ordening. Een plan waarin elke gemeente moet aangeven welke beleidsopties ze wil nemen op lange termijn inzake ruimtelijke ordening. En dus met keuzes over woningbouw, sociale woningbouw, of er een ambachtelijke zone moet komen en waar, hoe we willen omspringen met Meerdaalbos en de Doode Bemde, welke nieuwe gebieden mogen aangesproken worden voor woningbouw en welke niet, …

We schreven in Achter d’oechelen wel al vaker over dat plan.
Over wat de gemeente daarvoor al betaalde aan dat favoriete studiebureau GVE (135.000 euro). Dat daaraan al wordt “gewerkt” sinds 1978 met een eerste opdracht aan Interleuven, en sinds 2001 door het studiebureau GVE. Over de talrijke fouten en slordigheden in dat plan. En niet in het minst over de betwistbare opties: de aanleg van een ambachtelijke zone in Blanden, de uitbouw van de Bremberg, de weinig krachtige beleidsopties rond sociale woningbouw, de keuze om een fietspad aan te leggen dwars door het afgesloten reservaatgebied van de Doode Bemde, de suggestie van een derde oost-west verbinding door het bos naast de Weertsedreef en de Noëstraat, de voorgenomen legalisatie van zonevreemde gebouwen en bedrijven, …

Over dat ontwerpplan liep tot 2 juni het openbaar onderzoek.
En er werden massaal bezwaarschriften ingediend. Om precies te zijn: 1.596 inwoners bezorgden een bezwaarschrift aan de gemeente. Dat is meer dan 15% van de bevolking.
Ongetwijfeld een Vlaams record. Vergelijk maar even:
Gent telde nauwelijks 179 bezwaarschriften. In Antwerpen werden er 1.475 bezwaarschriften ingediend, en daar ging het toen ook al om de Lange Wapper en bezwaren van de Straten-Generaal. In Brugge waren er 59 bezwaarschriften, in Kortrijk 37, in Boutersem 78, … Het zegt aardig wat over de onvrede en de onrust in Oud-Heverlee over de gemeentelijke plannen.

Het leeuwendeel van die bezwaarschriften, 1.169 om precies te zijn, waren ondertekenaars van het standaardformulier “stop met zand in onze ogen te strooien”. Het actiecomité BOS haalde daarmee ruim zijn doel van 1000 bezwaarschriften.
Die standaard bezwaarschriften maakten bezwaar op vier punten van het structuurplan:
- een vraag om aanpak van het sluipverkeer,
- een bezwaar tegen de keuze om een bedrijventerrein in te richten,
- een vraag om de verstedelijking te stoppen
  (bezwaar tegen de toenemende appartementsbouw en het dichtbouwen van Haasrode en Blanden)
- en een vraag om meer inspraak voor de bevolking.

Bovenop die 1169 ondertekenaars van het standaardbezwaarschrift waren er ook nog eens 293 inwoners die aan dat standaardformulier eigen bemerkingen toevoegden.
Die kan je allemaal nalezen op de website van Achter d’oechelen, in de volledige tekst van het Gecoro advies van blz. 67 tot blz. 86.
Het is een lange litanie van bezwaren tegen het geplande bedrijventerrein, vragen om meer en betere fiets- en voetpaden, om sluipverkeer aan te pakken, meer speelruimte voor kinderen, vragen om meer sociale woningen, maatregelen tegen te snel verkeer door de dorpsstraten, over het behoud van een groene omgeving, bejaardenzorg, bezwaren tegen lintbebouwing, appartementen, opmerkingen over de verloedering van het Zoet Water pretpark, … Nuttige lectuur voor gemeenteraadsleden die zich afvragen wat voor ongenoegen er zoal sluimert bij hun kiezers.

En dan waren er ook nog eens 137 bewoners die in hun pen klommen of achter hun pc gingen zitten en persoonlijk een bezwaarschrift instuurden over het structuurplan. Daar zitten nogal wat doorwrochte stukken tussen van verenigingen die het hele structuurplan doornamen en allerlei pertinente opmerkingen en bezwaren formuleerden.
Zo waren er bezwaren van een aantal verenigingen zoals de seniorenraad, de Vrienden van Heverleebos en Meerdaalwoud, het ACW, de SP-a, of Groen!,..
Ook nogal wat individuele inwoners bezorgden in eigen naam stevig gedocumenteerde bezwaarschriften met allerlei opmerkingen over diverse beleidsopties en fouten in het ontwerpplan.

Nogal wat van de andere individuele bezwaren waren de 45 vragen van eigenaars van natuur of bosgrond die hun perceel graag omgezet zagen in bouwgrond. En meenden dat het ontwerp structuurplan dat kon regelen. Opvallend: het belangrijkste argument, dat ze daarmee een forse waardevermeerdering zouden krijgen voor hun terrein of woning, werd daarbij steevast niet genoemd.

Maar wel allerlei andere argumenten: vaak dat de aanpalende terreinen van hun buren wèl bouwzone zijn. Of heel originele argumenten:
dat het geen bos is “omdat ze er bomen op geplant hebben als een goede huisvader”. Dat was enkel om het terrein zoveel mogelijk te laten renderen.
En dat er risico’s zijn “dat er bomen omvallen en op deze aanpalende eigendom terechtkomen”.
Dat ze eigenlijk willen bijdragen tot het verhelpen van het nijpend tekort aan bouwpercelen.
Dat hun terrein rustig gelegen is met gezonde lucht voor jonge mensen en de scholen zo dichtbij.
Dat het “slechts een opvulling is van een rij reeds bestaande woningen.”
Dat hun grond niet als landbouwgrond moet worden bewaard “omdat er in de deelgemeente Oud- Heverlee toch geen boeren meer zijn”.
Dat er door het wijzigen van de bestemming van het munitiedepot in Sint-Joris-Weert geen reden meer is om een bufferzone met de dorpsrand te handhaven.
Dat de helft van het perceel begroeid is met wildgroei en onkruid. “Van een biologisch waardevol gebied is hier totaal geen sprake, vermits de boordeigenaars beneden reeds vele jaren de reukhinder van een openliggende beek dienen te tolereren. In deze beek komt het rioolwater van de Waversebaan”.

De Gecoro kon in zijn advies alleen maar vaststellen dat met een structuurplan geen bestemmingswijzigingen kunnen worden gerealiseerd. En dat al die bezwaren en vragen tot correcties en regularisaties aandacht moeten krijgen bij het opstellen van ruimtelijke uitvoeringsplannen (RUP’s) voor die gebieden. Volgens de nieuwe regelgeving zullen de betrokken eigenaars dan ook in regel een planbatenheffing moeten betalen voor de bekomen meerwaarde van hun gronden of gebouwen. En zal ook de vraag rijzen waar en met wiens gronden er compenserende omzettingen naar natuurgebied of bosgrond zullen moeten gebeuren. Bovendien wil het Vlaams Gewest in een ruime omgeving rond het Meerdaalbos en het Heverleebos een bufferzone als overgang naar het bosgebied. En dat voor enkele tientallen hectaren. Het ziet er niet naar uit dat eigenaars van landbouwgronden, bosgronden of natuurgebieden in de wijde omgeving van het bos zullen kunnen rekenen op een omzetting naar bouwgrond.

Naast de grote en succesvolle petitie-actie van het actiecomité BOS met een standaardbezwaarschrift waren er ook nog lokaal wat groepen van mensen die samen eenzelfde bezwaarschrift instuurden.
Een tiental omwoners en gebruikers van de inmiddels afgesloten oversteek van de expressweg aan de Duivenstraat stuurden eenzelfde bezwaarschrift. En drongen daarbij aan om die oversteek terug open te maken.
Ook nogal wat bewoners van de Blandenstraat vroegen in een gezamenlijke reeks van bezwaarschriften maatregelen tegen het sluipverkeer in hun straat, snelheidsbeperkingen en veilige voetpaden en fietspaden.
Omwonenden van de Bremberg klommen in hun pen om bezwaar te maken tegen een omvorming van de Bremberg tot een commerciële exploitatie als hotel en conferentiecentrum.
En ook vanuit het Winkelveld schreven opnieuw een aantal bewoners hun bezwaren neer tegen het voorgenomen RUP om meer sociale woningen te kunnen bouwen op het perceel grond dat het OCMW daar liggen heeft. Volgens hen moet de gemeente zich houden aan de huidige voorschriften die maar een beperkt aantal woningen toelaten. Zoniet is “de gekozen locatie niet geschikt” en moet de gemeente maar elders sociale woningen realiseren. Not in their backyard. Vermeende procedurefouten in de aankondiging van het openbaar onderzoek worden alvast opgeworpen als een juridisch wapen in hun strijd tegen een RUP voor meer sociale woningen in het Winkelveld.
Vermelden we nog een comité “Redt Blanden” dat met vier handtekeningen het behoud van de Kouter in Blanden vroeg. En een paar vlijtige ondernemers die hun interesse voor een ambachtelijke zone melden.

Ook in Oud-Heverlee zijn alle Belgen gelijk voor de wet.
Maar twee bezwaarschriften vallen op door de uitzonderlijke aandacht die hen te beurt viel voorafgaand aan het indienen van hun bezwaarschrift.

Het gaat om een probleem van twee bewoners van de Monarkenweg wiens woning door een wijziging van het gewestplan in 1977 gedeeltelijk werd ingekleurd als landschappelijk waardevol agrarisch gebied in plaats van als woonzone.
Daardoor daalde de waarde van hun woningen. Ze vroegen om dit te herstellen.

Er volgden verschillende besprekingen met de burgemeester, de technische dienst en de twee ontwerpers van GVE. In 2006 “werd met de burgemeester en de betrokken ambtenaar overeengekomen om” een bepaalde tekst die in de brief wordt geciteerd “in het ontwerp van structuurplan op te nemen”.

Bij nazicht van de tekst van het ontwerp door hen bleek dat de overeengekomen tekst niet was opgenomen. Er werd een vergadering belegd met “alle specialisten en de bevoegde vertegenwoordigers van het gemeentelijk beleid:
Albert Vandezande, Adri Daniëls, Rudi Delang, René Feyfer, Godfried Rosseel, Fernand Van Eycken, Dirk Deloecker.
Zoals we al opmerkten in ADO 145 factureren de heren Van Eycken en De Loecker 1.394,6 euro voor een aanwezigheid op twee vergaderingen van de Gecoro.

De steller noteert dat de afspraak werd gemaakt om beide woningen als woonzone in te kleuren in het desbetreffende RUP, “waartoe de Burgemeester en de schepen van Ruimtelijke ordening zich verbinden.
De gemeente zal erop toezien dat ook op eventueel nieuwe plannen van het Vlaams gewest deze kavels als woonzone worden ingekleurd.
Er wordt overeengekomen de besluiten van deze vergadering schriftelijk mee te delen aan het college van burgemeester en schepenen”.

We nemen aan dat ook de 45 andere eigenaars van woningen of percelen die al dan niet op een vreemde wijze terecht kwamen in natuurgebied of landbouwzone prijs zouden stellen op een persoonlijke bespreking van hun probleem met de burgemeester, de schepen, de verantwoordelijke van de technische dienst, de voorzitter van de Gecoro, een lid van de ambtelijke stuurgroep en de twee deskundige ontwerpers van het studiebureau GVE.
Zodat ook aan hen beloften kunnen worden gedaan, en deze meegedeeld worden aan het schepencollege.