 |
|||
 |
Chardonnay Meerdaal breidt (grondig) uit
|
||
|
|||
|
|
Enkele weken geleden kregen we in onze bus een email van een verontruste inwoner van Vaalbeek. Of wij wel wisten dat er een grote bedrijfsruimte midden in de velden wordt opgetrokken aan het kruispunt van de Sint-Joris-Weertstraat met de Monarkenweg? Of dit wel kon in een volgens de gewestplannen landschappelijk waardevol agrarisch gebied en natuurgebied? Laten we voor u eens alle feiten op een rijtje zetten. De nieuwe bedrijfsruimte in kwestie is een uitbreiding van de activiteiten van Chardonnay Meerdaal, een succesvolle wijngaard in onze gemeente die onlangs nog een “Innovatie award” mocht ontvangen op een horecabeurs in Gent (meer over dit domein in ADO 103 en 104). Beheerder Paul Vleminck is wel eigenaar van de landbouwgrond, maar enkel huurder van het huis annex loods naast de wijngaard. De nodige investeringen voor een uitbreiding wou hij begrijpelijk enkel uitvoeren indien hij eigenaar kon worden. Maar de eigenaar van het huis wil niet verkopen. Voor Paul Vleminck blijft er dus maar één oplossing over: nieuwe loodsen annex huis bouwen op zijn wijngaard. Gesteund door ons gemeentebestuur wordt in 2001 een bouwaanvraag ingediend. Na een lange “strijd” wordt in 2003 een bouwvergunning verleend voor de loodsen, maar niet voor de woning – een kasteelhoeve naar Frans model - omdat deze meer dan 1000 m3 groot is. Het is op de plannen echter duidelijk te zien dat dit enkel uitstel is, een nieuwe bouwaanvraag voor een woning van minder dan 1000m3 is al ingediend. Het werd inderdaad een lange strijd door weigeringen van stedenbouw en negatieve adviezen van administraties en organen voor het natuurbeheer. Wat waren/zijn de problemen? De landbouwgronden bevinden zich in een landschappelijk waardevol gebied. Daarenboven werd het hele gebied door de overheid aangeduid om Meerdaalwoud en Heverlee bos zoveel mogelijk weer te verbinden. Maar de wetgever voorziet wel dat een landbouwer op eigen gronden mag bouwen, zelfs in waardvolle gebieden en zeker als de leefbaarheid van de activiteiten bewezen is. Uiteindelijk heeft dit laatste de doorslag gegeven. Zelfs de instanties voor natuurbeheer hebben hun bezwaren opgegeven (we lazen ergens “om verdere complicaties te vermijden”). Ook de structuurplanning van het Heverleebos en Meerdaalwoud werd aangepast zodat het domein geen bosuitbreidingsgebied meer is (hoewel de rest aan de andere kant van de Monarkenweg het wel gebleven is). Wat ons opviel is de duidelijke steun van ons gemeentebestuur. Voor hen wordt de schoonheidswaarde van het gebied door de bouw van een wijnkasteel verhoogd en komt de openheid van de ruimte niet in het gedrang. Ter informatie, mevrouw Vleminck is sinds de laatste gemeenteraadsverkiezingen gemeenteraadslid voor Fusiebelangen. Uiteindelijk is alles wettelijk in orde. Enkel de voorwaarden dat er een bestaande verharde weg moet leiden naar de ingang en dat de nodige nutsvoorzieningen al aanwezig moeten zijn, werden nogal ruim geïnterpreteerd. Deze voorwaarden zijn enkel vervuld voor de Sint-Joris-Weertstraat, en dus niet voor de Monarkenweg waar de ingang is. |
|
|
|||
|
 Op dit kaartje wordt het duidelijk dat de uitbreiding van Chardonnay Meerdaal de bosuitbreidingsplannen hypothekeert. |
||
|
|||
|
|
Kan er iets aan gedaan worden, vroeg men ons? Wel, kan men (het gemeentebestuur, wij, u) een succesvolle onderneming beletten om te groeien, zeker als alles wettelijk in orde is? Anderzijds kunnen we niet hopen en zelfs eisen dat waardevol landschap zoveel mogelijk ongeschonden blijft en dat onze gemeente haar zelfverklaard “groen imago” in de toekomst eindelijk waar maakt? Is het dan, in het kader van dit specifieke geval, niet meer dan redelijk om daar van bij de start van uitbreidingsplannen mee rekening te houden? We denken dan aan de verplichting van groenschermen, een aangepaste kleur van de gebouwen, enz.. Of dat gebeurd is? Dat is slechts één van de vragen die wij ons stellen. Nog meer vragen hieronder. |
|
|
|||
|
|
Vragen met hopen” Een dergelijk dossier brengt vele vragen met zich mee. De intentie van de afdeling Bos en Groen van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap om bossen weer met elkaar te verbinden (‘Ruimtelijke Structuurvisie Meerdaalwoud’) is een mooi idee. Maar hoe realistisch is die? Is ze bindend? Welke middelen werden er aangesteld om deze doelstellingen waar te maken? Wat is de visie van ons gemeentebestuur? Blijkbaar ziet deze de verbinding tussen de bossen minder ruim zoals we kunnen lezen in de startnota voor het ‘Ruimtelijk Structuurplan Oud-Heverlee’. Wat zal de toekomst van dit gebied zijn? Wij komen hier zeker op terug in volgende nummers. We willen nu al antwoorden op een vraag die we al enkele keren hebben moeten horen: ‘Hoe komt het dat we altijd te laat op de hoogte zijn? En waarom vernemen we dit niet via ADO?’. Voor gebouwen van meer dan 2000m³ is een openbaar onderzoek vereist gedurende een maand. De aanpalende eigenaars worden aangeschreven door de gemeente. Een uithangbord wordt ter plaatse uitgehangen gedurende een maand en in de valven aan het gemeentehuis wordt dit eveneens bekendgemaakt. Vandaag de dag is deze regel misschien niet meer toereikend. Buren kennen elkaar niet meer zo goed zodat dit soort nieuws niet vlug de ronde doet. En van ADO moet u ook geen mirakels verwachten. Wij zijn niet continu op stap op zoek naar nieuws. Daar hebben we noch de tijd, noch de middelen voor. Wij zijn ook afhankelijk van de informatie die u, als inwoner van onze gemeente, belangrijk genoeg vindt om aan alle inwoners mee te delen. Uw reacties zijn, zoals steeds, meer dan welkom: redactie@achterdoechelen.be |
|
|
|||
