Uit ADO 143

Dieper dan de vijvers van het Zoet water
de schuldenput van het Zoet Water (Pret)Park,
het VKT - Deel 2

• Tot 2006: VKT = Jules Albrechts = VKT
• Drastische koerswijziging vanaf 2007
• De beheerraad: management à la Kwak en Boemel
• Slecht weer, slechte resultaten en meer van dat
• Een "stop and go"-beleid
• Coda
• Uw reactie

Tot eind 2006 was Jules Albrechts dus de sterke man achter de vzw VKT. Als kaderlid van het ACW was hij jarenlang in de weer bij Centravoc, de koepel boven de socio-culturele bewegingen van de kristelijke arbeidersbeweging: KWB, KAV, KAJ, VKAJ. Als geen ander kende Jules het wereldje van de kabinetten van cultuur, de subsidiologie, de betrokken ministeries. Dat Oud-Heverlee destijds nog kon starten met een muziekschool ondanks een scholenstop is niet de minste van zijn verdiensten. Met het VKT kon hij onder een eerste CVP-Fusiebelangen bestuur van start gaan. Toen die coalitie struikelde over de aanleg van een industriezone, liep Jules Albrechts als gewezen CVP-voorzitter over naar Fusiebelangen. De CVP belandde in de oppositie, Jules Albrechts bleef verder doende in het VKT. En toen de CD&V in 2001 terug met Fusiebelangen aan de macht kwam, kreeg Jules gedaan dat het voorzitterschap van de vzw VKT voortaan betaald zou worden als een schepenambt.

Dat werd ook zo beslist: Op 3/4/2001 besliste de Raad van Bestuur van de vzw VKT dat Jules Albrechts een wedde zou krijgen van 75.000 Belgische frank per maand. De zitpenningen werden opgetrokken tot 6.075 fr per zitting voor de leden van de Raad van bestuur. Dat werd goedgekeurd door alle leden van de Raad van Bestuur (CD&V en Fusiebelangen, de vertegenwoordiger van het toenmalige Agalev en SP onthielden zich).

Na de jongste gemeenteraadsverkiezingen werd door de coalitie Fusiebelangen-CD&V besloten om de zaken drastisch anders te organiseren. Fusiebelangen moest in de nieuwe krachtsverhoudingen het betaalde mandaat van voorzitter van het VKT opgeven. De nieuwe beheerraad kwam onder voorzitterschap van Ellen Vanvlasselaer, de Fusiebelangenschepen van cultuur. En werd niet langer apart betaald. Adri Daniels, Marc Rom en Albert Vandezande werden mee lid van de Raad van Bestuur, zonder extra vergoeding als beheerders van VKT bovenop hun respectieve wedde als schepen (29.027 euro per jaar ) of als burgemeester (49.378 euro per jaar ).

Jules Albrechts werd opzij gezet, en samen met hem alle overige leden van de meerderheid in de Raad van bestuur. De oude leden van de raad van bestuur kregen bij het einde van hun mandaat een paar krachtige boodschappen te horen: de contracten met de drie eigen personeelsleden werden opgezegd vanaf 1 januari 2007, de drie personeelsleden die via de gemeente ter beschikking werden gesteld zouden andere opdrachten krijgen, de commerciële exploitatie zou worden stopgezet, de betalende spelen afgeschaft, de dieren weg, de minigolf en de bootjes ook, de verhuur van de cafetaria stopgezet, het bosmuseum gesloten, de frituur kon blijven, de zaal zou misschien via het gemeentehuis worden verhuurd, het park zou gratis worden, en alleen nog maar wat veilige speeltoestellen behouden.

De nieuwe beheerraad brak volledig met het vorige bestuur en probeert het verder te rooien zonder de know-how van de vroegere voorzitter die wat verbitterd achter bleef. Dat gebrek aan know-how speelt de nieuwe bestuurders nu parten: in de plaats van Jules Albrechts werd een consultancy bureau in de hand genomen (Questions and Answers) dat voor elke vraag van de bestuurders tegen betaling een antwoord ophoest.

Wie de beheerraadsverslagen van de vzw VKT doorneemt, kijkt vreemd op van wat er volgens de verslagen besproken en beslist wordt.

Allicht verwacht u, zoals wij, van een beheerraad dat die een heldere strategie bepaalt voor het bestuur, de beleidskeuzes maakt, een plan bepaalt van wat men wil doen en bereiken en hoe men dat gaat aanpakken, waar men naar toe wil, de grote beslissingen terzake neemt, en de uitvoering opvolgt.

Daarvan vonden we weinig sporen terug in de verslagen van de beheerraad. Vaste koek is wel dat kennis wordt genomen van alle individuele facturen, betalingen en overschrijvingsopdrachten. Die worden dan besproken en goedgekeurd. Daarna volgt het kasoverzicht en het overzicht van de inkomsten. Heel af en toe vind je ook wat sporen van beleidsdiscussies. Maar die werden vaak elders gevoerd, met de meerderheid, zonder de leden van de oppositie. De raad van beheer beperkte zich dan kennelijk tot wat formaliteiten en routinematig kastoezicht. Het oogt als amateurswerk. Maar wel met een zitpenning van professioneel niveau.

De beheerraad volgde ook de dalende inkomsten van het park, het immer dalend bezoekersaantal (van 71.501 in 1996 tot 31.402 in 2006) en de stagnerende inkomsten uit het gebruik van het ontmoetingscentrum.

De analyses wonnen soms aan diepgang. In het beheerraadverslag van 30/3/1999 luidde het nog: “De slechte resultaten van het park zijn hoofdzakelijk te wijten aan het slechte weer”. In het jaarverslag van 2006: “ De bezoekcijfers van het park zijn ronduit slecht. Dat is niet alleen te wijten aan het slechte weer. Er zijn de veroudering van het park, de toenemende concurrentie van parken en overdekte gelegenheden in de regio en het gebrek aan middelen, waardoor nieuwe investeringen uitblijven”.

Vanuit de beheerraad werden soms ambitieuze plannen ontwikkeld. Er werd een marketingbureau ingehuurd voor een marktstudie. En er kwamen duurbetaalde plannen met een kostprijs van meer dan 1 miljoen euro om het park opnieuw in te richten en deels te overdekken. De mooie praatjes baatten niet: de gemeente kwam niet met nog méér extra geld over de brug.

Sinds begin 2007, de drastische koerswijziging, volgde soms een “stop and go” beleid. Het toeristisch treintje van het park werd luidens de notulen van de beheerraad van 3 juli 2007 terug verkocht aan de fabrikant voor 3.800 euro, minder dan 9 % van de oorspronkelijke prijs “Vrijdag 6/7 worden de nodige afspraken gemaakt met gemeenteambtenaar X en een technieker uit UK” stelt het verslag. De gemeentelijke technische dienst kreeg eerder al opdracht de takelmogelijkheden voor de locomotief met de twee wagons te onderzoeken. (beheerraad 26/6/2007). Daarop werd allemaal weer terug gekomen tijdens een volgende raad van bestuur. “De trein wordt voorlopig niet verkocht” noteert men in het verslag van augustus. De rendabiliteit van attracties zoals de minigolf, de luna loop en de trein worden onderzocht om eventueel terug open te stellen in 2008. In september lees je: “het trampolinepark wordt afgebroken, herstellingen aangevraagd, nodige nieuwe matten besteld”. In oktober wordt de aankoop van nieuwe matten uitgesteld. In november worden nieuwe trampolinematten besteld.

Het personeel werd ontslagen (beheerraad 20/12/2006), daaronder ook iemand die de permanenties op het secretariaat verzekert. Zes maand later annuleerde dezelfde beheerraad dit ontslag en nam die persoon terug in dienst vanaf 1/7/2007. De opzegtermijn van een andere beambte werd met drie maand verlengd: men had zich met de helft vergist bij de vaststelling van de opzegtermijn. De frituur waarvan werd aangekondigd dat die zou worden verkocht, werd inmiddels terug verhuurd tot 2016.

De nieuwe beheerraad besprak ook een intern voorstel van toekomstvisie. Daarin wil men het park open stellen en kosteloos toegankelijk maken met verschillende kosteloze toegangen. Het openen en sluiten van het park zou door gemeentepersoneel gebeuren. Er zouden enkel nog wat veilige kinderspelen overblijven. Van mei tot augustus zou de trein, trampolines en minigolf weer tegen betaling kunnen worden gebruikt. De cafetaria op het speelterrein zou uitgebouwd worden tot een attractieve horeca zaak die het hele jaar open zou zijn. Blijkbaar is dat de doelstelling van het huidige beleid.

In de beleidsverklaring van het gemeentebestuur staat het zo: “Betere managementmethodes en het streven naar ‘meer waar voor minder geld’, zetten de coalitiepartners op het spoor van de afslanking en herstructurering van het VKT en van een betere integratie van de werking ervan in het gemeentelijk beleid. Een verdere professionalisering dringt zich ook hier op, rekening houdend met de wetgeving op de vzw’s en het cultuurpact.

De Roosenberg wordt aangepast aan de noden van degebruiker. Het zaalmeubilair wordt gedeeltelijk vernieuwd.Ook de vloer van de grote zaal is aan vernieuwing toe. De speeltuin wordt omgevormd tot een gratis open wandel- en speelpark, waarin de mensen rustig kunnen wandelen en waar de kinderen volop kunnen spelen. De sportieve accommodaties van de speeltuin worden in dit park geïntegreerd en krijgen een grondige opfrisbeurt.”

Bij de cijfers hebben we ons meestal van commentaar onthouden, want die zijn hallucinant genoeg om voor zich te spreken.

En we hebben het ook niet over de mobiliteits- en verkeersaspecten gehad op die plek, waar een beetje visie en doortastendheid welkom is.

U merkt alvast dat we in dit overzichtje het weinig over inhoud, visie en strategie hebben gehad: de verslagen van de beheerraad waren onze bron, en die vallen erg magertjes uit op dat vlak. Het is alsof de hele discussie over cultuurbeleid, toerisme, cultuurtoerisme en cultuurcommunicatie die in de rest van Vlaanderen hevig woedt, aan onze gemeente voorbijgaat. En dan zeker op die plek, toch zowat de parel aan de kroon van onze mooie en groene gemeente (de dorpskernen en de mottige moderne architectuur daargelaten) is. Het Zoet Water, in heel Vlaanderen gekend, en zelfs door Vesalius geprefereerd boven Leuven, heeft zich met rasse schreden belachelijk gemaakt bij gebrek aan visie en doortastendheid van onze bestuurders.

Toch kan het anders. Bierbeek en Huldenberg, gemeenten met een kleiner aantal inwoners, hebben een cultuurbeleidscoördinator (door de Vlaamse Gemeenschap betaald, met nog een euro per inwoner per jaar erbovenop). Hier: die boot laten voorbijvaren, misschien binnenkort beter? Dat kan helpen, die mensen werken in netwerken, weten waar ze de mosterd moeten halen, formuleren zelf veel answers op de questions.

We hebben doodgewoon de verslagen doorgenomen. Er verder met niemand over gesproken om toelichting. Dat doen we zodra Achter d’oechelen is geplooid: we bieden dan alle politieke partijen de kans om ons hun reactie te bezorgen.
En publiceren die op onze website.
Daar willen we ook graag anderen aan het woord laten zo ze dat al zouden willen: verenigingen, de bestuurders, de gebruikers, de omwonenden, de horeca (want zij zijn het die, samen met de heerlijke natuur, zorgen voor de aantrekking),
m.a.w. u dus.
Een mail naar redactie@achterdoechelen.be volstaat.
Of reageer via onze website of beter nog via onze ADO weblog.